امیرکبیر
اشاره
میرزا تقیخان فراهانی مشهور به امیرکبیر، نخستین صدراعظم ایران در زمان ناصرالدینشاه قاجار بود. اصلاحات امیرکبیر اندکی پس از رسیدن وی به صدارت آغاز گشت و تا پایان دوران زمامداری کوتاه او دنبال شد. مدت صدارت امیرکبیر ۳۹ ماه بود. او طی این مدت دست بیگانگان را از دخالت در امور داخلی ایران قطع کرد، حقوق درباریان را که منشأ فساد مالی در کشور و ریخت و پاشهای بی حساب حکومتی بود محدود ساخت، با فرقههای استعماری از جمله بابیگری، بهائیگری، قادیانیگری، و.... به مبارزه بیامان برخاست و بلندترین گامها را در راه رسیدن به استقلال ایران برداشت. امیرکبیر بنیانگذار دارالفنون بود که برای آموزش دانش و فناوریهای نو به فرمان او در تهران پایهگذاری شد. همچنین، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه از جمله کارهای وی بهشمار میآید.
«گذرستان» حاضر زندگینامه و عملکرد میرزا تقیخان امیرکبیر را مورد بررسی قرار داده است.
در سال 1264 قمری، نخستین برنامهی دولت ایران برای واکسن زدن به فرمان امیرکبیر آغاز شد. در آن برنامه، کودکان و نوجوانانی ایرانی را آبلهکوبی میکردند. اما چند روز پس از آغاز آبلهکوبی به امیر کبیر خبردادند که مردم از روی ناآگاهی نمیخواهند واکسن بزنند.. بهویژه که چند تن از فالگیرها و دعانویسها در شهر شایعه کرده بودند که واکسن زدن باعث راه یافتن جن به خون انسان میشود هنگامی که...