ناهار در نوفل لوشاتو هر روز آبگوشت بود

به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، حجت الاسلام والمسلمین محمد افشاری در مصاحبه با پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی درباره علاقه مردم پاریس به امام می گوید: یکی از ایرانی های مقیم پاریس که از پزشکان بدون مرز بود به من گفت که آن خانمی که آنجا ایستاده همسر من است.

دیدم یک خانم جوان با روسری داخل جمعیت و روبروی ما ایستاده است. پرسیدم: «ایرانی است؟» گفت: «خیر، فرانسوی است». پرسیدم: «اینجا چه کار می کند؟» گفت: «این کارِ هر روز این خانم است. به محض اینکه کار اداری اش تمام می شود به این مکان می آید و آنقدر می ایستد تا امام از منزل بیرون بیاید و به نماز برود و ایشان حضرت امام را ببیند. وقتی امام از نماز برمی‌گردد ایشان هم به منزل می رود. این کار هر روز این خانم است.» این خانم مسیحی بود.

بعضی از ایرانی‌هایی که مقیم پاریس بودند و سال‌های زیادی در آنجا زندگی می‌کردند، گاهی اوقات از ما جهت خوردن غذای ایرانی دعوت می کردند. به هر حال برنج و خورشتی که کاملا بوی ایرانی می داد آماده، و ما را میهمان می‌کردند.

وی همچنین درباره وعده ناهار در نوفل لوشاتو تعریف می کند: در نوفل لوشاتو ناهار هر روز آبگوشت بود که از طرف حاج عبد ا... کفاش زاده تهیه می شد.

ایشان مورد اعتماد حاج احمد آقا بود و ما هم اکنون با هم دوست هستیم. ایشان نان باگت سفید می‌خرید.

روزهایی که شلوغ می‌شد، مانند روزهای یکشنبه که از سراسر اروپا نزد امام می‌آمدند، از او می‌پرسیدند چه کار می‌کنی که غذا کم نیاید.

می‌گفت برکت در شیلنگ آب است هر چه جمعیت زیاد شود ما هم آب را اضافه می‌کنیم، ولی چون ناهار ساعت دو بعد از ظهر بود و میان وعده غذایی در کار نبود، ناهار همیشه خوشمزه به نظرم می‌رسید.

* منبع: خاطرات حجت الاسلام والمسلمین محمد افشاری، تدوین محمد رضا احمدی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی