جایگاه مجلس در سیاست گذاریهای عشایری پهلوی اول
دوره پهلوی اول (1320-1304) یکی از ادوار مهم و قابل توجه تاریخ ایران است.
در این برهه، تغییر و تحولات شگرفی در زمینههای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ... در کشور رخ داد. یکی از مهمترین این تحولات، به حاشیه رانده شدن ایلات و عشایر ایران از صحنه قدرت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی بود. حکومت پهلوی با در اختیار گرفتن شیوهها و شگردهای مختلف، به سرکوب، خلع سلاح و سپس یکجا نشین کردن ایلات و عشایری پرداخت که تا آن دوره در عرصههای مختلف دارای قدرت و آثار بسیاری بودند.
بنابراین مسئله ایلات و عشایر در این دوران، یکی از مباحث اصلی در زمینه سیاستگذاریهای کلان جامعه ایران در عرصه نظامی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بوده است. بر پایه قانون اساسی ایران، در ساختار حقوقی قدرت،سه نهاد «سلطنت»، «مجلس شورای ملی» و «هیئت وزیران»، از حق قانونی برای تصمیمگیری در زمینه مسائل مربوط به حوزه ایلات و عشایر برخوردار بودند.
ادامه این مقاله را که در مجله اسناد بهارستان منتشر شده است، در فایل زیر بخوانید.
کتابخانه،موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
نظرات