خصوصیات اخلاقی مرحوم آیت الله کفعمی

چند خصلت از خصوصیات اخلاقی مرحوم آیت الله کفعمی :

احترام به سادات: آن مرحوم نسبت به اولاد پیامبر (ص) بسیار اهل رعایت و احترام بود و همیشه در مجالس و محافل و انظار مردم ایشان را مقدم بر بقیه می داشت و حتی اگر سید نوجوان بود او را در میان جمع مورد لطف خویش قرار داده و سعی می کرد جلوتر از سادات راه نرود و ایشان را جلودار نماید.

در عید سعید غدیر به خانه سادات شهر می رفت و ضمن تکریم آنها از ایشان عیدی می گرفت ( چند بار شاهد بودم که قبل از عید غدیر جهت تامین عیدی چند تن از سادات مستمند به آنها کمک مالی می کرد تا مجلسشان با رونق برگزار شود.)

جهت سادات مستمند کارت مستمری ماهیانه درست کرده بود که اول هر ماه به ایشان مراجعه و سهمشان را دریافت می کردند ( بعدها اینکار توسط مرحوم آیت الله عبادی و شهید حجت الاسلام مزاری دامادهای ایشان از طریق صندوقهای قرض الحسنه توحیدیه و سیدالشهدا (س) زاهدان ادامه پیدا کرد.)

با کمک یکی از خیرین زمینی را در انتهای خیابان آزادی جهت محله سادات تهیه و آن را میان سادات مستمند تقسیم وهمچنین ‌در احداث خانه نیز ایشان را کمک و یاری نمودند.

خداوند از شش داماد ایشان سه داماد را از سادات قرار داد و جالب اینجاست پس از رحلت ایشان دیدیم که محل دفن آن مرحوم میان چند تن از سادات واقع شده است.

قطعاً احترام ایشان به ذریه رسول خدا (ص) موجبات ارتقاء درجه آن عالم بزرگوار در دنیای باقی خواهد بود.

احترام به روحانیت و حمایت عملی از اهل علم:ایشان به هرکس که لباس پیامبر (ص) را بر تن داشت احترام می نمود و نوجوانان اهل ذوق منطقه را به حضور در مدرسه علمیه و پیوستن به صف سربازان امام عصر (عج) تشویق می کرد.

با توجه به کمبود روحانی در سیستان و بلوچستان سعی می نمود سعی می نمودند با حمایت مالی و معنوی نوجوانان مستعد دروس حوزوی، تعداد طلاب و روحانیون استان را افزایش داده در آن دوره زمانی نوجوانان علاقه مند از بزمان و دلگان بلوچستان تا روستاهای سیستان تحت حمایت ایشان قرار گرفتند و به جرات می توان گفت اکثر علما و روحانیون معاصر استان و مهاجر از استان های دیگر ( اعم از زنده یا متوفی) از شاگردان ایشان بوده اند.

هنگام رفت و آمد در سطح شهر ( با راننده) اگر روحانی را پیاده می دیدند حتماً توقف کرده و ایشان را به مقصد می رساندند.

اگر به مجلسی دعوت بودند حتماً چند تن از روحانیون و طلاب را به همراه خود می بردند.به خانه روحانیون و وعاظ و سادات سرکشی کرده و اگر اهل علم مشکل مالی داشت قطعاً از حمایت مالی ایشان برخوردار می شد.

اگر روحانی ولو کم بضاعت ایشان را دعوت می کرد با روی باز قبول می کرد. با وجود مقام علمی بالایی که داشت روحانیون و طلاب مبتدی را هم با عنوان و احترام خطاب می کرد و شان ایشان را به بقیه متذکر می گردید.

یادم می آید در مراسم تشییع و نماز میت شهید بزرگوار محمدرضا سبزکار ( از شهدای اول جنگ تحمیلی و یاران مسجد جامع مرحوم کفعمی ) به من که مکبرشان بودم گفتند اعلام کن که امشب در مسجد جامع حجت الاسلام والمسلمین حجتی کرمانی سخنرانی می کنند. من پشت میکروفن اعلام کردم امشب حج آقا حجتی کرمانی در مسجد جامع سخنرانی دارند. ایشان مرا خواست و فرمود با احترام و کامل عنوان ایشان را بگو. من با فهم سن نوجوانی در دلم گفتم من اهل تملق نیستم دوباره پشت میکروفن قرار گرفته و گفتم امشب حجت الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی در مسجد جامع سخنرانی دارند ناگهان ایشان بلند شده و میکروفن را از من گرفتند و فرمودند: امشب در مسجد جامع خطیب توانا و دانشمند شهیر حضرت حجت الاسلام والمسلمین محمد جواد حجتی کرمانی سخنرانی دارند. بعد آهسته به من که در آن سن و سال ناراحت و رنجیده خاطر شده بودم گفتند پسرم علما را با احترام خطاب کن!

http://shahidmazari.ir/index.php?newsid=51