فصلنامه مطالعات تاریخی شماره های 46-45 ویژه تابستان و پاییز 1393 از سوی موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی منتشر شد. در این شماره از فصلنامه نیز مقالات متنوعی در حوزه تحولات تاریخ معاصر ایران به رشته تحریر درآمده است. مقدمه این شماره از فصلنامه به اهمیت داوری و قضاوت در امر تاریخ نگاری اختصاص دارد. در بخشی از مقدمه که تحت عنوان «سخن اول» انعکاس یافته آمده است: مهم‌ترین خصلت یک مورخ برکناری از پیش‌داوری در آغاز هر کار پژوهشی است. دوستی‌ها و دشمنی‌ها، خوش‌آمدها و بدآمدها و ذهنیت‌های ته‌نشین‌شده اجدادی، چگونه می‌توانند دست مورخ را در نگارش یک متن تاریخی آزاد بگذارند؟ جز دست‌اندازی به اخلاق و پای‌بندی به اصول و قوانین آن، امکان‌پذیر نیست. به این جمله توجه کنید: «اکثر مورخین، تاریخ را آن گونه که مایل‌اند و یا بدان گونه که دستور گرفته‌اند می‌نویسند، نه آن گونه که اتفاق افتاده است. از اول می‌دانند که کتابشان بنا است به چه نتیجه‌ای برسد و در آخر به همان نتیجه هم می‌رسند.» این جمله از آن امام خمینی است. او معتقد است تاریخ انقلاب اسلامی باید بدون پیش‌داوری نگاشته شود و گزارشگران آن، نه آن گونه که میل فردی یا گروهی‌شان می‌کشد، و یا موقعیت سازمانی‌شان اقتضا می‌کند، بلکه ان طور که رخ داده بنویسند، بی‌آن‌که از پیش نتیجه به‌دست‌آمده را بدانند. رسیدن به این مقام جز با تمرین و سخت‌کوشی در به‌دست آوردن اخلاق ممکن نخواهد شد.