28 آذر 1404
روایت «شیخ نعیم قاسم»از آزادی «سمیر قنطار» در عملیات رضوان
قنطار کمونیست و از مسیحیان دروزی لبنان بود که حدود ۳۰ سال از عمر خود را در زندانهای اسرائیلی سپری کرد تا عنوان «سردار اسرا» را از آن خود کند، او با پایمردی و مقاومتش در زندانهای رژیمصهیونیستی به نماد مقاومت لبنان تبدیل شد. با اینوجود که سمیر قنطار از نیروهای حزبالله نبود و او به دنبال یک عملیات چریکی در داخل فلسطین 4 سال پیش از تأسیس حزبالله دستگیر شده بود، حزبالله برای آزادی او پافشاری کرد که این مسأله نشان از توجهات ملی مقاومت داشت، روایت چرایی این موضوع در صفحات 37 تا 39 کتاب «حزب الله لبنان - خط مشی، گذشته و آینده آن» نوشته شیخ نعیم قاسم ترجمه محمدمهدی شریعتمدار که توسط انتشارات اطلاعات تهران منتشر شده است، خالی از لطف نیست
عملیات رضوان به افزایش حضور و ارتقای جایگاه لبنانی، عربی و اسلامی حزبالله انجامید و آن را از پیچوخم مجادلات سیاسی جزئی داخلی بیرون آورد و چهره درخشان مقاومت را که برخی نیروهای داخلی در تلاش تخریب آن برآمده بودند، بازسازی کرد.
اسرائیل جنگ دوم خود را علیه لبنان به بهانه آزادسازی دو سرباز خود که در 12 ژوئیه 2006 از سوی حزبالله به اسارت در آمده بودند، آغاز کرد و افکار عمومی اسرائیل را چنین فریب داد که پس از 33 روز تجاوز به لبنان به قطعنامه 1701 دست یافت که شامل آزادسازی دو اسیر بود. لذا اسرائیل یک سال تمام را به مطالبه آزادی دو اسیر خود از طریق میانجی بینالمللی وابسته به سازمان ملل گذراند و در پی آن بود که هیچ تعهدی برای آزادی اسیران و بازداشت شدگان لبنانی در زندانهای اسرائیل نسپارد. این بدان معناست که در طول یکسال کامل هیچ مذاکره جدی صورت نگرفت. اسرائیل دریافت که باید در مورد عملیات مبادله به یک توافق دست یابد و لذا مذاکرات غیر مستقیم را از طریق یک میانجی بینالمللی با ملیت آلمانی، با تلاش برای اطلاع از بهای این مبادله آغاز کرد. اسرائیل کوشید تا از سرنوشت دو سرباز خود آگاهی یابد، زیرا بهای آنها در صورت زندگی با مرگشان متفاوت بود، اما حزبالله اطلاعات مربوط به سرنوشت آن دو را کاملاً محرمانه نگه داشت و پیشنهاد انجام مبادله را در دو مرحله ارائه کرد در مرحله نخست اطلاع از سر نوشت و در مرحله دوم تعیین بهای مبادله در عین حال، بهایی که حزبالله برای مرحله اطلاع از سرنوشت سربازان تعیین کرد، تقریباً برابر با بهایی بود که در صورت انجام مبادله در یک مرحله پرداخت میشد و این باعث شد که طرف اسرائیلی به سوی تک مرحلهای شدن عملیات گرایش پیدا کند […] لذا گاهی با آزادی سمیر قنطار که قدیمیترین اسیر، بود موافقت میکرد و گاهی از موافقت خود عقبنشینی میکرد تا اینکه نظر خود را در مورد آزادی او قطعی کرد[…].
مذاکرات مبادله اسرا تقریباً یکماه و نیم پیش از روز انجام آن به فرمول نهایی خود رسیده بود […]اسرائیل این اقدام را گامی ضروری برای بستن این پرونده و سلب بهانه وجود اسیران لبنانی در زندانهای اسرائیلی تلقی میکرد تا حزبالله به تلاشی تازه برای اسارت سربازان اسرائیلی دست نزند. لذا عملیات، رضوان برگرفته از نام فرمانده شهید حاجعماد مغنیه (حاجرضوان) که عملیات اسارت دو سرباز و مقاومت در جنگی که اسرائیل پس از آن راه انداخت به فرماندهی او صورت گرفت انجام شد و نتیجه آن، آزادسازی پنج لبنانی و از جمله سمیر قنطار بود که از سوی دستگاه قضایی اسرائیل به 542 سال محکوم و 30 سال در زندان بود. علاوه بر این، 99 جسد متعلق به مردان و زنان شهید از ده کشور عربی و از جمله لبنان و فلسطین تحویل شد و بان کیمون دبیرکل ملل متحد نیز وعده داد که برای آزادسازی، زنان کودکان و بیماران اسیر فلسطینی تلاش کند. حزبالله کوشید تا استقبال از اسیران و بازداشت شدگان و اجساد شهدا در 16 ژوئیه 2008 به صورت یک جشن ملی فراگیر برگزار شود و با ژنرال میشل سلیمان رئیسجمهوری توافق کرد که مراسم استقبال رسمیبا حضور و حمایت وی در فرودگاه بیروت انجام شود و همه نیروها و شخصیتهای سیاسی موافق و مخالف لبنان برای حضور در آن دعوت شوند به شرط آن که حزبالله نیز یک جشن مردمی در ورزشگاه الرایه در حومه جنوبی بیروت برگزار کند.
حزبالله در ایجاد ابعاد فراگیر ملی برای عملیات رضوان با موفقیت عمل کرد و استقبال موافقان و مخالفان از آزاد شدگان در فرودگاه بین المللی رفیق حریری، نشانگر اعتراف همگانی به درستی عملیات حزبالله در اسیر سازی دو سرباز اسرائیلی برای آزادسازی اسرا بود. از آنجا که عنوان و نماد اصلی این عملیات یعنی سمیر قنطار از نیروهای حزبالله نبود و او به دنبال یک عملیات چریکی در داخل فلسطین در سال 1978 یعنی 4 سال پیش از تأسیس حزبالله دستگیر شده بود، این مسأله نشان از توجهات ملی مقاومت دارد که از نگاه تنگ حزبی گذشته است. هم چنین از آنجا که این، عملیات برای مبادله جسد شهدای فلسطینی و عرب، بود لذا نمادی از نقش و جایگاه فلسطین در مبارزات و جهاد حزبالله تلقی شد. با این اقدام و دستاورد، شادی همه جای جهان عرب و اسلام را فرا گرفت و جایگاه حزبالله در همه جای منطقه دلیلی است بر این که رهبری این حزب در عرصههای مقاومت علیه اشغال به صورت یک الگو و نماد در آمده است که مایۀ امیدواری برای آزادی و رهایی از خواری و تسلیم و سستی حاکم بر منطقه در شش دهه اخیر و از هنگام ایجاد رژیمصهیونیستی در فلسطین اشغالی است.