نقش بهداشت و درمان در دفاع مقدس نسبت به تمام جنگ‌های دنیا منحصر به فرد بود

به گزارش گروه «حماسه و مقاومت» خبرگزاری فارس، همایش خواهران پیشکسوت امداد درمان دفاع مقدس در تالار هویزه باغ موزه دفاع مقدس به همت بهداشت و درمان سپاه و با همکاری باغ موزه برگزار شد.

در ابتدای برنامه سردار اخوان مهدوی ریاست بهداری نیروی زمینی سپاه ضمن خیرمقدم و خوشامدگویی به مدعوین یاد و خاطره شهدا را گرامی داشت و گفت: یاد شهدای بهداشت و درمان را زنده نگه می‌داریم. اکنون وظیفه ما انجام کاری است که تاثیر و اثربخشی خدمات ارزنده در زمینه بهداشت و درمان و امداد به نحو جدید باشد. باید بتوانیم توانمندی‌ها و قابلیت‌ها و ظرفیت‌های 8 سال دفاع مقدس را ثبت و ضبط کنیم و انتقال دهیم.

وی همچنین تاثیر خدمات بهداری و امداد را در پیروزی‌ها و عملیات‌ها در حوزه سلامت بر عهده خواهران دانست.

وی همچنان گفت: نقش بهداشت و درمان در دفاع مقدس در مقایسه با تمام جنگ‌هایی که تاکنون اتفاق افتاده منحصر به فرد بوده است.

سردار اخوان مهدوی گفت: در نقاهتگاه‌ها، ایستگاه‌های تخلیه، بیمارستان‌ها و غیره بخش قابل توجهی توسط جامعه پزشکی زنان انجام شده که باید توسط خود شما مستندسازی و به حوزه‌های دانشجویی ارائه شود تا نسل جوان متوجه خدمات ویژه زنان در 8 سال دفاع مقدس شود.

ریاست بهداری نیروی زمینی سپاه گفت: کار گروه تخصصی خواهران تا کنون انتظارات مجموعه را برآورده نکرده است. این کوتاهی قسمتی بر عهده ما و قسمتی بر عهده شما عزیزان است.

وی در این همایش ضمن بیان توانمندی‌های موزه جهت استفاده گفت: چرا تاکنون نتوانستید فعالیت‌های عظیم را منتقل و بحث کنید؟ بستر از ماست و برنامه‌ریزی سازماندهی و پیگیری بر عهده خود شماست.

وی همچنین گفت: این سؤال وجود دارد که حضور ما در این باغ موزه چقدر در ارائه توانمندی‌ها می‌تواند موثر باشد. البته بعضی کارگروه‌های تخصصی رشد سریع داشتند اما کارگروه تخصصی خواهران نتوانسته به خوبی انتظارات را برآورده کند. امید است با حضور شما این عقب‌ماندگی جبران شود.

سردار اخوان مهدوی بیان کرد: امید است با حضور شما این عقب‌ماندگی جبران شود. هدف ما از تشکیل کارگروه‌ها و پیگیری‌ها و ایجاد زحمت برای عزیزان این است که شهدا از ما نپرسند که این موقعیت وجود داشت تا راه ما را بشناسانید به نسل‌های بعدی اما شما فعالیت نکردید و کوتاهی کردید و نسل جوان از ما مطالبه کند که شما می‌توانستید این تجربیات را در اختیار ما قرار دهید تا در موقعیت‌های دیگر از آن استفاده کنیم.

در ادامه همایش سردار خزایی مدیرعامل باغ موزه دفاع مقدس و معاون شهرداری تهران در ادامه این همایش ضمن قبولی عزاداری مدعوین و جامعه پزشکی در سوگ امام حسین(ع) و یارانش و همچنین وفات پیامبر اسلام؛ عید ربیع‌الاول را تبریک گفت و با یک سؤال سخنرانی خود را آغاز کرد که چرا دفاع مقدس با کارکردهای تربیتی و اخلاقی و ابهاماتی که در بطن آن وجود دارد در جامعه برد پیدا نکرده است و مردمان ما از دفاع مقدس بی‌بهره‌اند.

وی گفت: اگر رویکرد جنگی و بعد جنگی را از دفاع مقدس کنار بگذاریم این 8 سال تمام عنایت و انوار خیر است که عده‌ای در آن رشد و عده‌ای متحول شده‌اند. مگر اینگونه نیست که هر چیزی برای تربیت مورد نیاز است در دل دفاع مقدس نهفته است. به غیر از معاش چه چیزی نیاز داریم که در بطن دفاع مقدس پیدا نکنیم.

وی در ادامه بیان کرد: اساسا انقلاب اسلامی در نزد معاندین و اپوزیسیون و جوامع مختلف ایراد داشته اما همین معاندین رویکرد مثبتی به دفاع مقدس دارد و به شهدا ارادت می‌ورزند. در کل ما دفاع مقدس را خوب تعریف نکردیم هر وقت خواستیم دفاع مقدس را نشان دهیم ادوات جنگی را آورده‌ایم. اینها ابزار جنگ است که بهتر و بالاتر از آن نزد دشمن ماست.

در انتها نیز از جامعه پزشکی خواست تا نقش امدادگران و بهداری را به صورت مدون در اختیار راویان قرار داده تا آنان در روایت‌های خود از آن بهره ببرند.

وی همچنین خاستگاه امدادگران را به عنوان فرد و خدمتگزار در جامعه مطرح کرد راه جبران آن دست به قلم بردن کارگروه خواهران است تا در گروه تدقیق اطلاعات بهداشت و بهداری و همچنین احصاء تاریخ شفاهی شرکت کنند و به مستندسازی تجربیات خود بپردازند.

در انتهای همایش نیز سمیعی، ‌پرستار دفاع مقدس پس از گلگی از دست‌اندرکاران تلخ‌ترین خاطره خود را اولین حمله شیمیایی عراق بیان کرد و گفت: آن روز مجروحان شیمیایی را به استادیوم تختی اهواز آوردند واقعا روز محشر بود. صندلی‌های بتونی ورزشگاه پر از مجروحان شیمیایی شده بود. اوضاع اینقدر فجیع بود که تمام صندلی‌ها مملو از مجروحان شیمیایی بود. کسانی که در آن زمان مدرک رسمی پرستاری خود را مانند من گرفته بودند در آی سی یو شیمیایی خدمت می‌کردند. آی‌سی‌یوی شیمیایی سالن کوچکی از ورزشگاه تختی بود که مجروحان را در آن تحت مراقبت قرار می‌دادند. صبح‌ها در بیمارستان خدمت می‌کردم و شب‌ها به آی‌سی‌یو می‌آمدم. مجروحانی بودند که تمام شب را بیدار می‌ماندند و می‌گفتند خواهر به دادم برس سوختم.

وی ادامه داد: نمی‌دانم اکنون جایگاه آنها کجاست. به خدا هیچ اثری از آنها باقی نمانده است. آنان که آزادی را برای ما ارمغان آورده‌اند از یادها رفته‌اند. چرا ارزش‌ها حفظ نشده است. یادم می‌آید شبی که دو ساعت برای استراحت رفته بودم و برگشتم تختی را خالی دیدم صبح هنگام خروج عکس جوان رعنا و تنومندی را بر دیوان آن تخت مشاهده کردم وقتی پرسیدم پرستاران گفتند همان جانبازی که دیشب شهید شد. جانباز آن تخت بسیار تورم کرده بود که اصلا قابل تشخیص نبود که این عکس همان شهید است.

در انتهای همایش پس از اقامه نماز و پذیرایی از میهمانان امدادگران برای بازدید از موزه دعوت شدند.