13 مرداد 1400

اختلاس و پرداخت حق السکوت به هویدا


اختلاس و پرداخت حق السکوت به هویدا


موضوع : اختلاس مدیرعامل شرکت تلفن

به : 312 تاریخ 9/4/50

از : 20 ه 21 شماره : 9380/20 ه 21



سروان پاشا على‏آبادى ضمن ملاقات در باشگاه افسران شهربانى اظهار داشت مدیرعامل شرکت تلفن که از دوستان نخست‏وزیر است قریب به 60 میلیون در شرکت تلفن اختلاس کرده که مراتب به عرض شاهنشاه آریامهر نیز رسیده ولى با وساطت هویدا و گرفتن حق و حساب پرونده اختلاس مسکوت گذارده شده است یادشده اضافه کرد بر اثر مسکوت گذاردن این مسئله بازپرس مربوطه معلق و سایر مقامات قضائى که به نحوى دخالت و وظیفه رسیدگى داشته‏اند تغییر سمت داده‏اند. مشارالیه در تائید مناسبات نزدیک مدیرعامل شرکت تلفن با آقاى هویدا مى‏گفت مدیرعامل در منزلش استخر آبگرم دارد و روزانه آقاى هویدا در استخر مزبور حضور پیدا کرده و چند دختر از وى پذیرایى مى‏نمایند. على‏آبادى ادامه داد همه محاکمات جنبه فرمایشى دارد و ضمن انتقاد از رویه قضائى دادگسترى و ارتش گفت مثلاً داریوش فروهر1 را مدتى است توقیف کرده‏اند لیکن محاکمه ننموده‏اند چون طبق اطلاع با دستگاه سازشهایى دارد. مشارالیه اظهار داشت کتاب پاشنه آهنین را از یکى از دوستانش گرفته و در این کتاب سرمایه‏دارى و مظاهر پلید آن را خوب تعریف نموده است و نشان مى‏دهد که چگونه افراد را استثمار مى‏کنند و حتى کشیشها را خریده و به بدگویى از خداوند و مذهب وامى‏دارند. على‏آبادى در حالى که مشروب زیادى صرف کرده و نظر اطرافیان خود را جلب کرده بود گفت قریب 20 سال است از وضع اجتماعى کشورم رنج مى‏برم و به همین علت به مشروب پناه آورده‏ام و متأسفم که به اقتضاى شغلى که دارم صورت خود را با سیلى سرخ نگه مى‏دارم و در غیر وقت ادارى به الکل پناه مى‏برم.

نظریه شنبه : سروان پاشا على‏آبادى در دادرسى ارتش کار مى‏کند.

نظریه یکشنبه : به صحت گزارش شنبه مى‏توان اعتماد داشت ضمنا تحقیق پیرامون مفاد خبر

از سروان پاشا على‏آبادى به حفاظت شنبه لطمه وارد مى‏سازد.

سپاهى

نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است.

















1ـ داریوش فروهر در سال 1307 در اصفهان بدنیا آمد. مبارزات سیاسى‏اش را از سال 1322 در دبیرستان آغاز کرد و در سال 1327 هنگام تحصیل در دانشکده حقوق به «مکتب که هسته بنیادى یک گروه سیاسى بود»، پیوست و در سال 1328 به هنگام بنیانگذارى جبهه ملى ایران، همراه با دانشجویان دیگر، به یارى دکتر مصدق شتافت و در دوره 16 مجلس شوراى ملى در موفقیت دکتر مصدق به او کمکهاى شایانى کرد. در سال 1329 براى نخستین بار زندانى شد و در زمان حکومت رزم‏آرا بخاطر مبارزات ملى شدن صنعت نفت در دانشگاه، بار دیگر زندانى شد. در سال 1330 «مکتب» به «حزب ملت ایران» تبدیل شد و فروهر در دیماه همان سال به دبیرى این حزب انتخاب شد. وى در 29 خرداد 1331، سالروز خلع ید استعمارگران، براى سومین بار بازداشت شد و در 30 تیر همان سال، مبارزات یارانش را در میدان بهارستان رهبرى کرد. پس از 28 مرداد 1332 فروهر به مبارزات پنهانى ادامه داد و مردم را به مقاومت علیه کودتاچیان دعوت کرد و سرانجام در دى ماه همان سال دستگیر شد و به جزیره قشم تبعید گشت. در 30 تیر 1339 در حالى که در زندان به سر مى‏برد، به عضویت شوراى مرکزى جبهه ملى دوم برگزیده شد. فروهر از اندک شمار رهبران جبهه ملى بود که از دوران زندان قیام 15 خرداد را نقطه عطف و دگرگون‏ساز در پیکارهاى ملت ایران اعلام کرد. وى در سال 1343 بار دیگر به همراه گروهى از یارانش به زندان افتاد و به 3 سال زندان محکوم گشت. وى در سال 45 از زندان آزاد شد و در سال 49 نیز بدون محاکمه به 3 سال زندان محکوم گشت. در سال 56 به کوشش او و یارانش، «اتحادیه نیروهاى جبهه ملى» تشکیل شد. در سال 57 (26 دى ماه 57) همراه با دکتر سنجابى که از دیدار با امام باز گشته بود، براى (26) بیست و ششمین بار زندانى شد و پس از آزادى به پاریس رفت و پس از 18 روز همراه امام به ایران باز گشت. و در دولت موقت به سمت وزیر کار انتخاب شد.

وى در سال 58 نماینده منتخب حزب ملت ایران براى ریاست جمهورى ایران شد.

سرانجام داریوش فروهر در تاریخ 30 آبان 1377 در منزل مسکونى خود در تهران به همراه همسرش به قتل رسید.