13 مرداد 1400
اختلاس و پرداخت حق السکوت به هویدا
موضوع : اختلاس مدیرعامل شرکت تلفن
به : 312 تاریخ 9/4/50
از : 20 ه 21 شماره : 9380/20 ه 21
سروان پاشا علىآبادى ضمن ملاقات در باشگاه افسران شهربانى اظهار داشت مدیرعامل شرکت تلفن که از دوستان نخستوزیر است قریب به 60 میلیون در شرکت تلفن اختلاس کرده که مراتب به عرض شاهنشاه آریامهر نیز رسیده ولى با وساطت هویدا و گرفتن حق و حساب پرونده اختلاس مسکوت گذارده شده است یادشده اضافه کرد بر اثر مسکوت گذاردن این مسئله بازپرس مربوطه معلق و سایر مقامات قضائى که به نحوى دخالت و وظیفه رسیدگى داشتهاند تغییر سمت دادهاند. مشارالیه در تائید مناسبات نزدیک مدیرعامل شرکت تلفن با آقاى هویدا مىگفت مدیرعامل در منزلش استخر آبگرم دارد و روزانه آقاى هویدا در استخر مزبور حضور پیدا کرده و چند دختر از وى پذیرایى مىنمایند. علىآبادى ادامه داد همه محاکمات جنبه فرمایشى دارد و ضمن انتقاد از رویه قضائى دادگسترى و ارتش گفت مثلاً داریوش فروهر1 را مدتى است توقیف کردهاند لیکن محاکمه ننمودهاند چون طبق اطلاع با دستگاه سازشهایى دارد. مشارالیه اظهار داشت کتاب پاشنه آهنین را از یکى از دوستانش گرفته و در این کتاب سرمایهدارى و مظاهر پلید آن را خوب تعریف نموده است و نشان مىدهد که چگونه افراد را استثمار مىکنند و حتى کشیشها را خریده و به بدگویى از خداوند و مذهب وامىدارند. علىآبادى در حالى که مشروب زیادى صرف کرده و نظر اطرافیان خود را جلب کرده بود گفت قریب 20 سال است از وضع اجتماعى کشورم رنج مىبرم و به همین علت به مشروب پناه آوردهام و متأسفم که به اقتضاى شغلى که دارم صورت خود را با سیلى سرخ نگه مىدارم و در غیر وقت ادارى به الکل پناه مىبرم.
نظریه شنبه : سروان پاشا علىآبادى در دادرسى ارتش کار مىکند.
نظریه یکشنبه : به صحت گزارش شنبه مىتوان اعتماد داشت ضمنا تحقیق پیرامون مفاد خبر
از سروان پاشا علىآبادى به حفاظت شنبه لطمه وارد مىسازد.
سپاهى
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است.
1ـ داریوش فروهر در سال 1307 در اصفهان بدنیا آمد. مبارزات سیاسىاش را از سال 1322 در دبیرستان آغاز کرد و در سال 1327 هنگام تحصیل در دانشکده حقوق به «مکتب که هسته بنیادى یک گروه سیاسى بود»، پیوست و در سال 1328 به هنگام بنیانگذارى جبهه ملى ایران، همراه با دانشجویان دیگر، به یارى دکتر مصدق شتافت و در دوره 16 مجلس شوراى ملى در موفقیت دکتر مصدق به او کمکهاى شایانى کرد. در سال 1329 براى نخستین بار زندانى شد و در زمان حکومت رزمآرا بخاطر مبارزات ملى شدن صنعت نفت در دانشگاه، بار دیگر زندانى شد. در سال 1330 «مکتب» به «حزب ملت ایران» تبدیل شد و فروهر در دیماه همان سال به دبیرى این حزب انتخاب شد. وى در 29 خرداد 1331، سالروز خلع ید استعمارگران، براى سومین بار بازداشت شد و در 30 تیر همان سال، مبارزات یارانش را در میدان بهارستان رهبرى کرد. پس از 28 مرداد 1332 فروهر به مبارزات پنهانى ادامه داد و مردم را به مقاومت علیه کودتاچیان دعوت کرد و سرانجام در دى ماه همان سال دستگیر شد و به جزیره قشم تبعید گشت. در 30 تیر 1339 در حالى که در زندان به سر مىبرد، به عضویت شوراى مرکزى جبهه ملى دوم برگزیده شد. فروهر از اندک شمار رهبران جبهه ملى بود که از دوران زندان قیام 15 خرداد را نقطه عطف و دگرگونساز در پیکارهاى ملت ایران اعلام کرد. وى در سال 1343 بار دیگر به همراه گروهى از یارانش به زندان افتاد و به 3 سال زندان محکوم گشت. وى در سال 45 از زندان آزاد شد و در سال 49 نیز بدون محاکمه به 3 سال زندان محکوم گشت. در سال 56 به کوشش او و یارانش، «اتحادیه نیروهاى جبهه ملى» تشکیل شد. در سال 57 (26 دى ماه 57) همراه با دکتر سنجابى که از دیدار با امام باز گشته بود، براى (26) بیست و ششمین بار زندانى شد و پس از آزادى به پاریس رفت و پس از 18 روز همراه امام به ایران باز گشت. و در دولت موقت به سمت وزیر کار انتخاب شد.
وى در سال 58 نماینده منتخب حزب ملت ایران براى ریاست جمهورى ایران شد.
سرانجام داریوش فروهر در تاریخ 30 آبان 1377 در منزل مسکونى خود در تهران به همراه همسرش به قتل رسید.