21 دی 1401
نگرانی MI6 از افشای فعالیت‌های اطلاعاتی‌اش در ایران
سرویس اطلاعات خارجی انگلستان (mi6) در سالهای پیش از انقلاب، یکی از نهادهای اطلاعاتی دوست و همکار ساواک محسوب می‌شد. دامنه همکاری این دو سرویس اطلاعاتی بیشتر ناظر به مسائل خارج از ایران و موضوعاتی مثل فعالیت‌های رژیم صدام، اکراد، تحرکات اطلاعاتی شوروی در منطقه، کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و گروه‌های فلسطینی و عربی است. mi6یک رابط مستقر در تهران داشت و تبادل اطلاعات بین دو سرویس در قالب ملاقات‌های هفتگی او با نماینده ساواک صورت می‌گرفت.
دی‌ماه 1357 در حالی که اوضاع داخلی ایران، نشان از تزلزل پایه‌های حکومت شاه است، سرویس اطلاعاتی انگلستان نیز احساس خطر می‌کند.
بر اساس یکی از اسناد ساواک، رابط سرویس انگلیس در ملاقاتی که با نماینده ساواک دارد می‌گوید: «ما به ساواک اعتماد کامل داریم و اطمینان داریم که از اسناد طبقه‌بندی شده‌ی دوجانبه قویاً حفاظت خواهد شد. ولی با توجه به تغییرات احتمالی که در کابینه ایران داده خواهد شد مایلیم توجه ساواک را به این نکته جلب نمائیم که حتی در داخل حکومت فعلی انگلستان نیز ما به برخی از وزرای خود اعتماد نداریم و نخست‌وزیر انگلستان بسیاری از مسائل حساس را در اختیار این وزراء نمی‌گذارد. در هر صورت مایلیم در مورد اسناد طبقه‌بندی شده دوجانبه (ساواک و سرویس انگلیس) با توجه به تغییرات احتمالی سیاسی در آینده، توجه ساواک را به حفاظت این اسناد جلب نمائیم.» پیشنهاد رابط سرویس انگلیس، طرح اظطراری برای حفظ یا معدوم‌کردن این اسناد در شرایط بحرانی است.
پس از این اظهارات است که چند مدیر عالی ساواک که درارتباط با بحث تبادل و همکاری دو سرویس اطلاعاتی هستند کمیسیونی تشکیل داده و این ایده را بررسی می‌کنند. نتیجه‌ای جلسه این است که با توجه به وجود اسناد فوق‌العاده حساس در همه بخشهای ساواک و علاوه بر ساواک در سایر سازمانهای مملکتی «هرگونه اقدام در موقعیت کنونی کشور بمنظور معدوم کردن اسناد حساس یا تهیه طرح مربوط به این کار باعث ایجاد تشنج و بروز شایعات در داخل ساواک و در سطح کشور خواهد شد.» لذا تصمیم بر این می‌شود که برای جلوگیری از بروز حساسیت مدیران و نهادهای مختلف کمیسیونی با نام کمیسیونی با عنوان مقابله با آسیب‌پذیری‌های منتظره تشکیل شود و «در نهایت پنهان‌کاری، طرح اضطراری حفاظت را تهیه نمایند.»
تصویر گزارش علی‌محمد کاوه، معاون اطلاعات خارجی ساواک از این ملاقات و اقدامات انجام‌شده بعدی، توسط موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی برای نخستین‌بار منتشر می‌شود.