سخن نخست ...
12 تیر 1367 یک فروند هواپیمای مسافری ایرباس 707 جمهوری اسلامی ایران توسط نیروی دریایی امریکا مورد حمله موشکی قرار گرفت و در آبهای خلیج فارس سقوط کرد. در این فاجعه ضدانسانی که پیش از پایان جنگ عراق علیه ایران صورت گرفت و به منزله شراکت امریکا در جنگ علیه ایران و حمایت از صدام محسوب می‌شد، 298 مسافر و خدمه هواپیما جان خود را از دست دادند. این هواپیما که طی پرواز شماره 655 از بندرعباس به مقصد دوبی در حال حرکت بود، هنوز سقف ارتفاع پرواز را به دست نیاورده بود که بر فراز آبهای سرزمینی ایران و در حوالی جزیره هنگام هدف حمله موشکی واقع شد و در هوا منهدم و ساقط گردید. دو فروند موشک از ناو امریکایی وینسنس که به آبهای سرزمین ایران تجاوز کرده و درآن مستقر بود، شلیک شده بود. از میان 298 مسافر و خدمه هواپیما، 118 نفر زن و کودک بودند. همچنین 20نفر هندی، 13 تبعه امارات متحده عربی، 6 پاکستانی، 4 یوگسلاو و یک نفر ایتالیائی جزء مسافرین این هواپیما بودند. در پی این جنایت که از اقدامات عمدی امریکا درخلیج فارس بود، دولت امریکا نه تنها اظهار تأسف نکرد وبابت این وحشی‌گری عذرخواهی ننمود بلکه به «ویلیام راجرز» فرمانده ناو حمله کننده به هواپیما، مدال شجاعت نیز اعطأ کرد. حادثه ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران، آن هم درحریم آبی کشور، رویدادی بود که امریکایی‌ها هیچگونه دلیل موجهی برای ارتکاب آن ارائه نکردند. آنان در ابتدا برای توجیه جنایت خود، هواپیما را دارای مأموریت نظامی خواندند. سپس با تصحیح این اتهام مسیر هواپیما را خارج از دالان هوایی وانمود کردند. اما پس از آنکه مسیر قانونی هواپیما مورد تائید سازمان بین‌المللی هوانوردی (ایکائو) قرار گرفت، به اشتباه بودن حمله خود اعتراف کرده و در پیگیری‌های بعدی ناگزیر ازپرداخت غرامت شدند. اما در همان زمان بعضی تحلیلگران سیاسی معتقد بودند که این جنایت با هدف واداشتن جمهوری اسلامی ایران به پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل متحد صورت گرفته است. چنانکه 2هفته پس از این حادثه رئیس جمهور وقت ایران در نامه‌ای که به منزله پذیرش رسمی قطعنامه مذکور بود، قطعنامه 598 را پذیرفت.
مجلد حاضر دربرگیرنده مجموعه‌ای از مقالات منتشر شده در مطبوعات و تارنماهای مختلف راجع به «فاجعه ساقط کردن ایرباس ایرانی»است که جهت استفاده پژوهشگران عرضه می‌گردد
پی نوشت:
1ـ روزنامه جمهوری اسلامی27 تیر 1367.
سایت موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی