کله‌پزی که علامه‌جعفری بر کتاب او مقدمه نوشت

 سایت زرین خبر در مطلبی نوشت: می خواستم به مناسبت روز قلم مصاحبه ای با یک نویسنده ترتیب دهم؛افراد مختلفی به ذهنم رسید اما یکی از دوستان فردی را معرفی کرد که متفاوت از بقیه بود، نویسنده بود ودست به قلم خوبی داشت، اما48سال است که شغلش کله پزی است، به سراغش رفتم وبا وی به گفتگو نشستم؛ از دانش ادبی اش علی رغم تحصیلاتی که داشت تعجب کردم؛ قدرت صولتی را میگویم؛ نویسنده کتاب معارفی از تشیع در مثنوی معنوی که علامه جعفری(ره)بر آن مقدمه نگاشته است.

 در معرفی خود می گوید که از 54سال سن دارد واز 6سالگی در کله پزی کار می کند و 48سال است که شغلش است؛ 25سال است که به نویسندگی روی آورده است وبه خاطر مشکلات شخصی,دانشکده افسری را رها کرده است ودر بیان میزان تحصیلاتش نیز می گوید دانشجوی انصرافی.

در ابتدا در پاسخ به اینکه چطور شد کتاب نوشت ونویسنده شد؛ به ابیاتی از مولوی اشاره می کند و می گوید: سخن انسان جزیی از خود انسان است و اگر علایق دینی وگرایش مذهبی  در درون انسان واقعیت داشته باشد؛در کردار وگفتارش نمایان خواهد شد وبه همین دلیل است که گفتار  و کردار هر انسان گواه کیفیت روحی،شخصی و درونی اوست.

سخن واعمال هر انسان از انفعالات درونی و باطنی او سرچشمه می گیرد و بنابراین سخن و هر فرد مولود فکر و اراده اوست  وهمانگونه که از ظاهر قضیه وکتاب معارفی از تشیع در مثنوی مولوی نشان می دهد؛تحمل این همه مشقت وزحمت به عشق وعلاقه به اهل بیت(ع) برمی گردد.

همه می توانند بنویسند ولی هرکس نمی تواند نویسنده باشد

وی ادامه می دهد شرحی بر دیوان حافظ نیز نوشته ام و می گوید:همه می توانند بنویسند ولی هرکس نمی تواند نویسنده باشد،زوربازو در همه افراد وجود دارد ولی شخصیتی مثل رضازاده،وزنه260کیلویی را بالامی برد وهمه نمی توانند این کار را انجام دهند.

صولتی با انتقاد از عدم حمایت مناسب مسئولین می گوید:مسئولین باید حمایت کنند ولی متاسفانه حمایت مناسبی صورت نمی گیرد.

متاسفانه برای کارهای علمی وپژوهشی اهمیت چندانی قائل نیستیم

وی با نشان دادن یک مجله مربوط به 10سال پیش ؛ادامه می دهد:متاسفانه برای کارهای علمی وپژوهشی اهمیت چندانی قائل نیستیم  ووقتی کسی در یک رشته ورزشی مقامی می آورد ویا رویدادی روی می دهد,همه مطبوعات منعکس می کنند ولی در مورد کارهای پژوهشی ونخبگان چطور؟

این نویسنده بیان می دارد:شرحی بر دیوان حافظ نوشته ام که بالغ بر200صفحه است ولی معلق مانده است ومسئولین امر توجهی نمی کنند وخودم هم توان مالی ندارم وبا کله پزی تنها می توانم امرارمعاش کنم.

حمایت به معنای واقعی وجود ندارد

قدرت صولتی به لوح های تقدیری که از سوی مسئولین به وی اعطا شده است نیز اشاره ای دارد و اضافه می کند:سه لوح تقدیر به بنده داده شده که یکی در تهران از بنده به عنوان نویسنده کارگردر سال88؛تجلیل شده است ,در آنجا نیز صحبتهایم را مطرح کرده ام ولی باید بگویم که حمایت به معنای واقعی وجود ندارد و فقط به اعطای هدیه ولوح اکتفا می کنیم.

این نویسنده میاندوآبی در مورد کتاب معارفی از تشیع در مثنوی مولوی وداستان مقدمه نویسی علامه جعفری(ره)برآن نیز می گوید:حدود پنج سال برای این کتاب زحمت کشیده ام وحتی کتاب شرحی بر دیوان حافظ را به توصیه علامه جعفری(ره)نوشته ام.

حداقل 30 دیدار با علامه جعفری داشته ام

وی ادامه می دهد:بنده به علامه(ره)ارادت خاصی دارم وبه همراه دوستان هرچند وقت به دیدار ایشان می رفتیم و حداقل30بار با ایشان دیدار داشته ام  و ایشان نیز مقدمه ای را بر کتاب بنده نوشتند و که در زمان خود وی در تهران یک سری چاپ شده است و تفسیر عرفانی اشعار حافظ نیز که به صورت تایپ شده است و در تلاشم که برای چاپ آن اقدام شود و اگر از بنده حمایت شود می توانم کتابهای دیگری نیز بنویسم.

علاقه،کسب وکار نمی شناسد

صولتی در مورد شغلش وارتباط آن با نویسندگی نیز می گوید:علاقه،کسب وکار نمی شناسد واگر علاقه به کاری باشد؛به آن وابستگی و محبت پیدا می شود؛همچنانکه در کنار نویسندگی وشغلم ؛ورزش باستانی نیز کار می کنم.

وی ادامه می دهد:بنده 48سال است که با شغلم انس گرفته ام و  یادم هست که هروقت به دیدار علامه جعفری می رفتم,به حالت شوخی وطنز می گفتد"فلانی کله پزی چیست؟مولوی کیست؟" وچه ارتباطی بین این دو وجود دارد.

ازشما می پرسم،آیا اگر شغل خود را رها کنم؛می توانم از طریق نویسندگی امرار معاش کنم؟کله پزی شغلم است ولی عزت و حرمت هرشغل به جای خود است ونویسندگی به جای خود.

صولتی در پایان در مورد اسامی وعبارتهای زیر نیز می گوید:

علامه جعفری: شخصیتی که علاقه وافری به ایشان دارم وایشان نیز همیشه بنده را با محبت به حضور پذیرفته و چند کتاب نیز مانند تکاپوی اندیشه ها به بنده اعطا کرده است.

کله پزی: شغلم است که با آن امرارمعاش می کنم و همه من را با آن می شناسند.

نویسندگی: علاقه خاصی دارم واگر حمایت واقعی باشد می توانم هر سال یک کتاب ویژه بنویسم.

مثنوی معنوی: رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون؛به علوم عرفانی و قرآنی آن علاقه دارم.

حافظ: به توصیه علامه جعفری کتابی را در این زمینه نوشته ام و در حال نگارش آن هستم.

سخن پایانی: شخصیت های معنوی وعلمی وفرهنگی؛پدران فرهنگ مملکت هستند که باید آنها را به نسل جوان شناساند.