امام خمینی (ره) شنها مأمور خدا بودند

حضرت امام خمینی(ره):

تا ملت و دولت به تعهد خود در نصرت خالصانه به دین خدا و بندگان او و استقامت در حفظ کشور اسلامى پابرجا باشند، نصرت خدا ادامه دارد.

قدرت خدا؛ پشتوانه «قیام لله»
قیام «للَّه»، پشتوانه‌‏اش قدرت خداست، پشتوانه‌‏اش تفنگ نیست، پشتوانه‌‏اش مسلسل نیست، پشتوانه‌‏اش قدرت خداست. وقتى قدرت خدا در بین آمد، دیگر قدرتى در مقابل او نمى‌‏تواند عرض اندام کند. لهذا این ملت که سرتاسر کشور فریاد مى‏‌کردند که ما اسلام را مى‌‏خواهیم و همه قیام کرده بودند براى این‏که کفر و نفاق و ظلم و امثال این‏ها را از بین ببرند و به جاى آن عدل اسلامى باشد، جمهورى اسلامى باشد، این قیام «للَّه» بود.

شواهد لله بودن قیام ملت ایران‏
الف. نثار جان خود و عزیزان براى خدا
شواهد بر این‏که این قیام «للَّه» بود، این‏که مردم جان خودشان را در طَبَق اخلاص گذاشتند، جان جوانهایشان را با گشاده‌‏رویى در طبق اخلاص گذاشتند و به میدان آمدند.
ب. غلبه بر دشمن به واسطه امداد غیبى‏
شاهد دیگر این‏که ما با (چه چیزى) غلبه کردیم بر این‏ها؟ ما چه داشتیم؟ آن‏ها همه‌‏چیز داشتند، آن‏ها آمریکا داشتند، آن‏ها شوروى داشتند، آن‏ها همه ممالک اسلامى - الّا کمى را - داشتند و قدرت نظامى‏‌شان قدرت مدرنى بود که مى‏‌گویند در این طرف شرق، همچو قدرتى نبوده است و ما هیچ نداشتیم، ما خدا را داشتیم. شما بدانید که اگر یک تأییدات غیبى نبود، در یک شب مى‌‏توانستند ایران را خراب کنند. شاه مخلوع هم گفته بود که اگر من بنا شد بروم، یک خرابه‌‏اى مى‌‏گذارم و مى‏‌روم، لکن خداى تبارک و تعالى آن‏چنان رعبى، آن‏چنان ترسى در دل این‏ها انداخت که دیگر مجال این‏که یک خرابکارى بزرگى بکنند، پیدا نکردند. این براى این بود که یک نهضت اسلامى بود.(صحیفه امام، ج 13، ص 138 - 139)

ماجراى طبس؛ تجلى امداد غیبى‏
این چه بود که این ملت ضعیف بدون تجهیز، بدون تدریب نظامى را بر این همه قدرتها غلبه داد؟ این جز همان است که در صدر اسلام هم یک عده قلیل را بر عده‌‏هاى کثیر پیروز کرد و همچو رعبى در قلبها انداخت که نتوانستند در مقابل سى هزار جمعیت عرب - که هر چندتایشان یک شمشیر داشت و هر چندتایشان یک شتر داشت - مقاومت کنند، (در حالى که) آن‏ها هفتصد هزار جمعیت بودند؟ این جز این بود که یک دست غیبى در کار است؟! (چه کسى) این هلیکوپترهاى آقاى کارتر را که مى‏‌خواستند به ایران بیایند، ساقط کرد؟ ما ساقط کردیم؟ شنها ساقط کردند، شنها مأمور خدا بودند، باد مأمور خداست، قوم عاد را باد از بین برد. این باد مأمور خداست، این شنها همه مأمورند.(صحیفه امام، ج 12، ص 379 - 380)
آن حربه‌‏اى که در دست ایران است، پیش آن‏ها نیست، آن‏ها آن حربه را نمى‏‌شناسند. آن حربه ایمان است، حربه توحید است. آن‏ها تأییدات غیبى الهى را منکر هستند، این‏ها نمى‌‏توانند چشمشان را باز کنند و ببینند که در هر گوشه از ایران یک امور خارق‏‌العاده واقع مى‏‌شود که با دست عادى بشر نمى‏‌تواند واقع بشود. آن‏ها در طبس آمدند و گمان کردند که مى‌‏توانند نیرو پیاده کنند و مى‌‏توانند بیایند و به بهانه خارج‌‏کردن گروگان‏ها، ایران را قبضه کنند و خداى تبارک و تعالى شن‏ها و بادها را فرستاد و آن‏ها را شکست داد.(صحیفه امام، ج 16، ص 105)

شرط حفظ امدادهاى غیبى‏
الف. خدمت خالصانه براى خدا
این دست غیبى همراه ما است و این‌‏را حفظ بکنید. حفظ به این است که خدمت را خالص کنید براى خداى تبارک و تعالى‏. عقل اقتضا مى‌‏کند انسان (که دارد) زحمت مى‏‌کشد، این زحمت را براى خلق بکشد، همان زحمت را براى خالق هم بکشد، نتیجه‏‌اش هم در دنیا همان است. شما در اینجا کار مى‌‏کنید، زحمت مى‌‏کشید، قصدتان هر چه هست، آن مقدارى که باید به شما - مثلا - از حیثیات برسد، مى‌‏رسد، حالا عقل اقتضا مى‌‏کند که وقتى‏‌که این‏طور است، چرا براى خدا نباشد. ما براى خدا هم کار بکنیم، هر مقصدى که داریم، بهتر به ما مى‌‏رسد، براى غیر خدا هم کار بکنیم، به ما مى‌‏رسد، لکن براى ما ضررهاى معنوى دارد.(صحیفه امام، ج 16، ص 123 - 124)
ب. استقامت‏
قوى باشید، برومند باشید و از هیاهوى دنیا، هیچ‏وقت به خودتان هراس راه ندهید. این مسائل در صدر اسلام هم بوده است. این هیاهوها و بساطى که مخالفین اسلام در صدر اسلام راه مى‌‏انداختند، در زمان خود پیغمبر اکرم(ص) و بعدها همیشه بوده است، لکن خداوند امر فرموده است که ما مستقیم باشیم، استقامت کنیم. اگر استقامت کنیم، مؤید به تأییدات الهى هستیم.(صحیفه امام، ج 18، ص 441) تا ملت و دولت به تعهد خود در نصرت به دین خدا و به بندگان او پابرجا باشند، نصرت خدا ادامه دارد: «إن تَنصُروا اللَّه یَنصُرکُم و یُثَبِّت اقدَامَکُم».(صحیفه امام، ج 19، ص 159)
ج. حفظ اسلام و کشور اسلامى‏
ما از خدا مى‏‌خواهیم که با آن جنود غیبیه که دارد و با آن ملائکة اللَّه، به ما کمک بفرماید و مى‌‏فرماید لکن شرط این است ما به عهد خود باقى باشیم؛ عهدى که با اسلام داریم؛ حفظ اسلام، حفظ کشور اسلامى، حفظ نوامیس اسلامى. ما باید این توجه را هیچ‏‌وقت از خود بیرون نکنیم، از مغز خود بیرون نکنیم که ما بندگان خدا هستیم و در راه او و در سبیل او حرکت مى‌‏کنیم.(صحیفه امام، ج 15، ص 403 - 404)