رودخانه‌ای که به آتش کشیده شد

  صبح اولین روز عملیات ثامن الائمه (ع) من به اتفاق چهار نفر از برادران گروه پیاده و با دو قبضه آرپی جی هفت و دو موشک آن به جلو رفتیم و در این هنگام برادر تیموری "پل مارد" را که بر روی رودخانه کارون بود، منفجر کرد. من به اتفاق آن چهار نفر به طرف جاده ماهشهر رفتم. وقتی به نزدیکی جاده رسیدیم، ستون تانک های دشمن را که حدود شصت دستگاه بود، مشاهده کردیم. جلوتر رفته و با شلیک دو موشک آرپی جی هفت، دو دستگاه از آن تانکها را منهدم کردیم. خدمه بقیه تانکها، وقتی این صحنه را مشاهده کردند، از تانکها بیرون آمدند و پا به فرار گذاشتند. ما به حرکت خودمان ادامه دادیم تا به پنج کیلومتری آبادان رسیدیم و در آنجا با رزمندگانی که از داخل شهر آبادان به دشمن حمله کرده بودند، کمک کردیم.

نیروهای دشمن نیز هیچ راه فرادی نداشتند، در محاصره افتادند. ما در آن علیات حدود دو هزار نفر از نیروهای دشمن را به هلاکت رساندیم و غنایم بسیاری به دست آوردیم.

سردار شهید مرتضی تیموری

از آنجا که در عملیات فرمانده کل قوا، تعدادی از نیروهی عراقی موفق شده بودند موقع فرار عرض رودخانه کارون را طی کنند، برای جلوگیری از این کار در عملیات ثامن الائمه (شکستن حصر آبادان) طرح به آتش کشیدن رودخانه کارون توسط برادر تیموری به اجرا در آمد. برای این کار از پالایشگاه اهواز درخواست مقدار زیادی نفت سیاه شد. برادران پر تلاش در پالایشگاه اهواز، با ترمیم کردن خطوط لوله نفت که در امتداد جاده اهواز – آبادان بود، نفت سیاه را به منطقه محمدیه رساندند. پس از محاسبه سرعت آب و سرعت نفت سیاه روی آب و دیگر اقداماتی که در جهت اجرا کردن این طرح می بایست انجام شود، برادران گروه تخریب، بمبهای ساعتی را روی تیوپ هایی نصب کردند و روی آب انداختند. بمبهای ساعتی به گونه ای تنظیم شده بود که در راس ساعت دوازده شب عمل کنند. در راس ساعت مقرر، بمبها عمل کرده و رودخانه به آتش کشیده شد.

این طرح از چند نظر حائز اهمیت بود. یکی اینکه از فرار عراقیها به آن طرف رودخانه جلوگیری می کرد، دیگر اینکه دست نیروهای عراقی، از عقبه خود قطع شد و از طرف دیگر این کار موجب شد تا نیروهای خودی روحیه بگیرند و با این عمل و انهدام پل مارد توسط برادر تیموری، ارتباط نیروهای دشمن از یکدیگر قطع شد و تمام آنها در محاصره افتاده، کشته و یا اسیر شدند.

سردار شهید مرتضی تیموری فرمانده تخریب جنوب و لشگرامام حسین علیه السلام در عملیات فتح المبین در منطقه عین خوش به شهادت رسید و در گلزار شهدای بهشت زهرا سلام الله علیها(قطعه۲۴ ردیف ۱۴۱ شماره۳۵)  مهمان خاک شد.