مبصر کلاس هشتم

نویسنده: سبدحسن حسینی ارسنجانی

تعداد صفحات: 141 قیمت: 3500 تومان

شابک: 978-600-175-300-8 قطع: رقعی

نوبت چاپ: چاپ اول 1391 شمارگان: 2500

معرفی کتاب: نوشتن از حال و هوای زندگی مردم روستایی در زمان انقلاب، موضوعی است که نویسنده رمان «مبصر کلاس هشتم» را وادار به نوشتن اولین رمان خود کرده است.
این رمان در 23 فصل، داستان پسر کله شقی به نام «منوچهر» را تعریف می کند که هیچ دغدغه ای جز مبصرشدن ندارد و برای رسیدن به آرزوی خود به هزار دوز و کلک متوسل می شود و در نهایت «قاب مدیر را می دزدد». مبصرشدنِ منوچ همانا و آقا بالا سرشدنش در کلاس هشتم همانا. کم کم آوازه ی منوچ در روستا هم می پیچد و همه می فهمند که او در ازای ننوشتن اسم هم کلاسی هایش، از آنها باج می گیرد.



گزیده متن:
صفحه 65:
نانوایی تاریک و شلوغ بود. صفر و چند نفر دیگر با محمد بقالی بگومگو داشتند.
-حالا غلوم حسینِ شهردار می خواد خیابون بکشه سی چه؟ می ترسه خرامون توی کوچه پس کوچه ها با هم تصادف کنن؟ این همه آدم رو خونه خراب کنه که پز بده، آبادی ما هم خیابون داره؟ خر پیر و افسار رنگین؟ می خوام صد سال سیاه نداشته باشه! شهر رو که می بینی، پر از درشکه و ماشینه! اقل کم، صدتا درشکه و ماشین توی شیرازه! بایدم خیابون داشته باشه. ما جز اسب و خر و گاو دیگه چی چی داریم؟
منوچ خودش را جلو کشاند و صدا زد:« مشت اسمال هوی!؟ ... یه نون سنگک برشته بده سی آقای مدیر.»

در رمان «مبصر کلاس هشتم» از انقلاب اسلامی به طور مستقیم سخنی به میان نمی آید؛ اما اوضاع زندگی مردم به خوبی به تصویر کشیده می شود. سید حسن حسینی برای نوشتن داستان منوچ از خاطرات خود و اطرافیانش بهره گرفته و با آمیزه ای از تخیل، داستانی خواندنی برای بزرگسالان و به خصوص نوجوانان خلق کرده است. داستانی خواندنی که از واقعیت فقر حاکم بر جوامع روستانی نیز پرده برمی دارد.
آنچه که بیش از همه برای نویسنده کتاب اهمیت داشته است، پرده برداشتن از ضعف و فساد حاکم بر نظام آموزشی در دوران پهلوی بوده است. او برای این کار بیشتر صحنه های رمان را در فضای مدرسه قرار داده و با پرداختن به برخورد نامناسب مدیر جدید مدرسه با دانش آموزان، برتری مدیریت سلیقه ای را بر مدیریت طبق مقررات، در دوره پهلوی نشان می دهد.