اسرار نورنبرگ

بسیاری از مردم جهان، هنوز درباره‌ی جنایاتی که متفقین تحت نفوذ و برنامه‌ریزی کانون‌های یهودی و سازمان‌های صهیونیستی در خلال دادگاه نورنبرگ و پس از آن در آلمان انجام دادند خبر و اطلاع درستی ندارد. هنوز نقش اشخاص و مجامع ذی‌نفوذ صهیونی در برپایی و اداره‌ی دادگاه نورنبرگ برای جهانیان به درستی تبیین و تشریح نشده است.
ناگفته‌های پنهان جنگ جهانی دوم حکایت از آن دارند که علاوه بر مقامات و دولتمردان آلمان، رهبران، رؤسا، دولتمداران و نخست‌وزیران هشت تا نه کشور اروپایی که ناسازگار با برنامه‌ها‌ی یهود و مخالف لشکرکشی و جنایات متفقین بودند پس از جنگ به شکل‌های مختلف تیرباران و اعدام شدند.
«پی‌یر لاوال» نخست‌وزیر فرانسه از پشت سر هدف جوخه‌ی آتش قرار گرفت و مغزش متلاشی شد. او متهم به همکاری با نازی‌ها بود. «مارشال پتن» به زندان مادام‌ العمر در یک پادگان نظامی محکوم شد.
«کوئیسلینگ» نخست‌وزیر نروژ در محوطه زندان «آکرشوس»  با گلوله‌های آتشین تیر باران گردید. «فرنک زالاسی»  رهبر مجارستان را به همراه همه‌ی وزیران آن کشور اعدام کردند. «لازلو باردوسی» ، «بلا ایم ردی»،  «دوم زتوجای»  و «ژنوزلوسی»  چهار نفر از نخست‌وزیران پیشین کشور مجارستان به اتهام ناسازگاری با فاتحان جنگ در گذشته، به پای چوبه‌ی دار رفتند. برنامه‌ این بود که همه‌ی مخالفان وسران ناسازگار با برنامه‌ی جهانی صهیونیسم که پیش از این شناسایی و در فهرست «سیاه» قرار داشتند، از سر راه برداشته شوند. دادگاه نورنبرگ نیز همه‌ی موانع را از سر راه برداشت. «مارشال آنتونسکو»  بزرگترین شخصیت محبوب و قهرمان کشور رومانی، «موجز پیجاده»  رهبر پارتیزان‌های میهن پرست یوگسلاوی، دکتر «ژوزف تیسو»  کشیش و نیز نخست‌وزیر مستقل اسلواکی از دیگر کسانی بودند که پس از جنگ در پای چوبه‌ی دار متفقین جان سپردند. گفته می‌شود که حتی پا در میانی و وساطت پاپ نیز نتوانست جلوی مرگ «ژوزف تیسو» روحانی مسیحی را بگیرد. از میان دانشمندان، استادان دانشگاه، روشنفکران، نویسندگان، روحانیون کاتولیک، روزنامه‌نگاران، پزشکان و شخصیت‌های آزاده و مستقل دیگر نیز، صدها نفر به جرم مخالفت با جنگ سالاران و رهبران پس پرده‌ی آن‌ها، پس از جنگ اعدام شدند. این رقم، به غیر از صدها افسر و نظامی بلند پایه‌ی کشورهای مختلف اروپایی است که مورد خشم فاتحین قرار گرفتند و به جرم ناکرده، پس از جنگ، تیرباران گردیدند. حتی در میان شخصیت‌های سیاسی و نظامی بلند پایه ایالات متحده امریکا نیز افرادی بودند که اگر چه در جنگ پا به پای متفقین مشارکت داشتند، اما به دلیل پاره‌ای ناسازگاری‌ها و مخالفت‌ها نسبت به عملکرد جنایتبار گردانندگان پس پرده‌ی دادگاه نورنبرگ، به طرز مرموزی کشته و سر به نیست شدند. مرگ ساختگی ژنرال «پتون»  امریکایی تنها یک نمونه‌ی کوچک آن است. او اگر چه فرمانده‌ی نیروهای مهاجم امریکایی به آلمان و قهرمان حماسی امریکا در جنگ جهانی دوم محسوب می‌شد، اما به دلیل پاره‌ای نافرمانی‌ها، پس از جنگ مورد غضب و قهر کانون‌های یهودی پس پرده‌ی جنگ قرار گرفت و به طرز مرموزی کشته شد.
اسناد حکایت از آن دارند که از میان سه هزار نفر از کارکنان دادگاه نورنبرگ، حدود دو هزار و چهارصد نفر یهودی بودند.   بسیاری از بازجوها، قضات، مأمورین اجرای احکام اعدام، یهودی بودند. قربانیان نیز منحصر به مقامات سیاسی و نظامی آلمان نبود، بلکه شماری از شخصیت‌های سیاسی، نظامی و حتی متخصصان و اندیشمندان عالی رتبه از کشورهای مختلف اروپا، از جمله آلمان، فرانسه، نروژ، رومانی،‌یوگسلاوی، مجارستان و ... بودند.
«آیا دادگاه نورنبرگ واقعاً یک محکمه بی‌طرف زیر نظر ایالات متحده امریکا، بریتانیای کبیر، فرانسه و روسیه شوروی بود یا این که کل کار، چیزی جز شمشیر یَهُوَه که گردن مردم شکست خورده را می‌زد نبود؟ آیا این «قوانین جدید»، یعنی مبنای آرای دادگاه،‌ واقعاً و ماهیتاً مسیحی بودند؟ آیا در آن جا عدالت حکم فرما بود یا انتقام جویی؟

پی نوشت:

1. Akershus
2. Ferenc Szalasy
3. Laszlo Bardossy
4. Bela Imredy
5. Dom Sztojay
6. 6 Jeno Szollosi
7. Antonescu
8. Mojse Pijadeh
9. Tiso
10. Patton
11. ر. ک: همان، صص 164ـ 166.
12. همان، ص 159.
13. همان، ص 154