بزرگ‌ترین قرآن پارچه‌ای در ایران

بزرگ‌ترین قرآن پارچه‌ای کتابت‌شده توسط محمود طلایی، به‌دلیل تأمین نشدن منابع مالی، سال‌هاست که صحافی نشده و به‌ شکل برگ‌برگ مانده است.

این اثر هنری که اواخر دهه‌ی ۷۰ کار کتابت و تزیین آن تمام شد، خریدارانی هم از کشورهای دیگر داشته است، اما یکی از خواسته‌های مرحوم طلایی در زمان حیاتش، خارج نشدن این قرآن از ایران و صحافی آن در داخل کشور بوده است. خواسته‌ای که تا امروز انجام نشده و فقط صفحه‌هایی از آن در نمایشگاه‌های مختلف قرآنی و هنری به‌نمایش گذاشته شده است.

  ویژگی‌هایی که محمود طلایی برای کتابت این قرآن در نظر گرفته، آن را از دیگر قرآن‌های کتابت‌شده متمایز کرده است. اندازه‌ی هر صفحه‌ی پارچه‌ای این قرآن بدون صحافی ۱۲۲*۱۹۲ سانتی‌متر است. در هر صفحه به نیت پنج تن، پنج نقطه‌ی نورانی وجود دارد و از رنگ‌های مختلف به شکل نقطه‌کاری برای تداعی آسمان و کهکشان استفاده شده است. این قرآن ۶۰۴ صفحه دارد.

هر دو صفحه مقابل یکدیگر در این اثر، رنگ زمینه یکسان و متفاوت با بقیه صفحه‌ها دارد. نگارش این قرآن براساس سبک رسم‌الخط عثمان طه و نقوش تذهیبی حاشیه به سبک متداول اسلیمی و خاص انجام شده است. نگارش بیش از ۵۰۰ تابلوی نفیس قرآنی، دینی و مذهبی در اندازه‌های مختلف در کنار اصل اثر، از دیگر ویژگی‌های این قرآن است.

  سیدمحمدصادق غضنفری که در حال حاضر مجموعه صفحات این قرآن در اختیار او است، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: استاد محمود طلایی نگارش این قرآن را دهه‌ی ۶۰ تا ۷۰ انجام داده است. هزینه مالی و مدیریت پروژه نیز برعهده‌ی آقای آقاخانی بوده و قرار بود این اثر نفیس پس از صحافی در اختیار عموم مردم قرار گیرد.

  او ادامه داد:‌ این قرآن در آن زمان قرار بود به‌عنوان بزرگ‌ترین، سنگین‌ترین و رنگین‌ترین قرآن موجود کتابت شود. حدود ۱۵ تا ۲۰ نفر از شارگردان استاد طلایی هم در کنار این هنرمند، کارهای هنری مربوط به آن را انجام دادند.

غضنفری درباره‌ی دلایل صحافی نشدن این اثر هنری نیز گفت: درگذشت آقای طلایی و کم شدن منابع مالی باعث شد کار صحافی این قرآن تا امروز به تعویق بیفتد. البته از کشورهای دیگر، خریدارانی برای این قرآن پیدا شده بود، اما یکی از خواسته‌های محمود طلایی این بود که اثرش به خارج از کشور منتقل نشود و در ایران صحافی و منتشر شود.

او اضافه کرد: اگر خدا یاری کند به‌دنبال صحافی و انتشار این قرآن هستیم. البته تأمین کردن منابع مالی، اهمیت زیادی در این زمینه دارد.