اشاره

  روز دهم آبان 1358 آیت الله قاضی طباطبایی امام جمعه تبریز پس از اقامه نماز عید سعید قربان توسط معاندین اسلام و انقلاب ترور شد و به شهادت رسید.
آیت اللّه قاضی طباطبایی دارای روحیه ای انقلابی و اراده ای خلل ناپذیر بود و در پرونده قطوری که ساواک در مورد ایشان تهیه کرده، این نکته مشهود است. شرکت علنی او در مبارزات سیاسی از سالهای 41 و 42 همزمان با آغاز نهضت امام خمینی شروع می شود و ایشان یکی از رهبران و پایه های نهضت در خطه آذربایجان بود که در جریان همین مبارزات دستگیر و در زندان «قزل قلعه» تهران زندانی شد. همچنین به اتهام اینکه در خلال بحث پیرامون حکومت اسلامی و جنایات اسرائیل در یک سخنرانی علنی نام امام را به عظمت و عزت بر زبان آورد به مدت شش ماه به «بافق» کرمان تبعید شد. پس از آن به بهانه دیگری شش ماه به زنجان تبعید شد و ....
  شهید قاضی در مبارزه از همه پیشگام تر و فوق العاده محبوب و مورد احترام بود . به همین دلیل دسایس دشمنان و منحرفین از اسلام علیه ایشان کارگر نمی افتاد. نفوذ وی به حدی بود که اگر روزی را در آذربایجان تعطیل اعلام می کرد بدون شک آن روز همه جا بحال تعطیل در می آمد. او جزو اولین کسانی بود که در آذربایجان اعلامیه خلع شاه از سلطنت را امضا کرد. ساواک با صرف بودجه های ویژه، جریانات مخالف او در تبریز را تقویت می کرد تا اثرات فعالیتهای وی را در زمینه سازی برای انقلاب خنثی کند.
در ماه های قبل از پیروزی انقلاب، رهبری اقدامات سیاسی، برپایی تظاهرات و تشکیل مجالس، همه بر عهده این شهید بزرگوار بود و ایشان اولین امضاء کننده اعلامیه 29 بهمن 56 در چهلم شهدای قم بود. همیشه سدّ مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی در جریانات ضد انقلابی بود و از اوان پیروزی انقلاب علیه جریانات منحرف و وابسته، نظیر «خلق مسلمان» افشاگریهای لازم را می نمود و منحرفان با وجود ایشان، قدرت و جرأت ابراز وجود پیدا نمی کردند. خدمات ایشان بعد از پیروزی انقلاب نیز شایسته توجه بسیار است. «شهید قاضی طباطبایی» بلافاصله بعداز پیروزی انقلاب از طرف امام به سمت امام جمعه تبریز منصوب شد و اولین نمازجمعه را در این شهر بزرگ برپا کرد. ایشان همچنین کمیته های انقلاب اسلامی آذربایجان شرقی و غربی را تشکیل دادو نقش زیادی در راه اندازی استانداری ها، فرمانداری ها و ادارات استان ایفا نمود.
وی در دهم آبان 1358 شمسی، مصادف با عید سعید قربان، نماز عید را اقامه کرد. او در خطبه نماز گفت: «که را تهدید به قتل می کنند؟ من از شهادت نمی ترسم و آماده ام و از خدا می خواهم.»
در همان روز، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در راه مراجعت به منزل توسط منافقین در خیابان مورد اصابت گلوله های ناجوانمردانه قرار می گیرد. جسد غرق در خون ایشان به بیمارستان منتقل می گردد. ولی ایشان به آرزوی دیرینه خود که همان شهادت در راه اسلام باشد، نایل می گردد.
  در این رابطه پنجاه و هفتمین شماره نشریه گذرستان را به بررسی ابعاد شخصیت این مجاهد بزرگوار اختصاص دادیم. باشد که مورد استفاده محققان و پزوهشگران واقع گردد.
سردبیر