13 اسفند 1402
نامۀ جمعی از علمای اعلام به نمایندگان مجلس شورای ملی در سال ۱۳۳۶
بهائیت یک فرقه سیاسی است
«...آقای سید جعفر بهبهانی [در نطق پیش از دستور] گفت: بنده در دو موضوع می‌خواستم صحبت کنم؛ یکی نامه‌ای است که جمعی از علمای اعلام نوشته‌اند و بنده با اجازه آقایان قرائت می‌کنم. ناطق متن نامه مزبور را که به عنوان مجلس شورای ملی نوشته شده بود، به شرح زیر قرائت کرد:«خبرگزاری رویتر ضمن خبر درگذشت شوقی افندی، رهبر بهائی‌ها، گفته است:"بهائی‌گری شعبۀ مذهبی از اسلام است که در قرون گذشته توسط علمای دینی در ایران به وجود آمده است"...اولاً بهائی‌گری یک فرقه سیاسی است...که با حمایت بیگانگان و برای اجرای مقاصد آنها در این مملکت به وجود آمده است، و به هیچ‌وجه ارتباطی با اسلام ندارد، چنان‌چه خودِ این فرقه نیز معتقد به احکام اسلام نیست و [اعضای آن] اظهار می‌دارند که ما پیرو دین جدید هستیم، و حتی این عقیده در کتب آنان مضبوط است، و علمای اسلام در این موضوع دخالتی نداشته‌اند. ثانیاً مؤسس این فرقه، جوان بزّازی به نام سیدعلی‌محمد[باب]* بوده که در اثر ریاضت‌های طاقت‌فرسا دچار جنون شده و سخنان بی‌بندوباری به هم بسته است...»(روزنامه اطلاعات؛ ۱۹ آبان ۱۳۳۶)
----------------------------------------------------------------------
* بنیان‌گذار فرقه بهائیت حسینعلی نوری(بهاء‌الله) از پیروان سیدعلی‌محمد باب بود. علما به دلیل این که سرسلسلۀ این فرقه انحرافی، «باب» است، نام او را به عنوان بنیان‌گذار بهائیت آورده‌اند.