چرا ‌ وزیر امور خارجه پهلوی اعدام شد

شاداب عسگری- در تاریخ 21 فروردین 1358، آخرین جلسه محاکمه تعداد 11 نفر از مقامات سیاسی و نظامی ارشد رژیم پهلوی شامل رئیس مجلس شورای ملی، دو رئیس ساواک، رئیس سازمان تربیت بدنی، شهردار تهران، رئیس دادگاه فدائیان اسلام و افسران حزب توده، فرمانده گارد جاویدان، وزیران امور خارجه و کشاورزی و دو سناتور که بازجوئی و بازپرسی از آنها به پایان رسیده و با تکمیل سوابق حداقل یک مرحله دادگاه بدوی نیز تشکیل گردیده بود، این فرصت داده شد تا در دادگاه حضور یافته و آخرین دفاعیات خود را مطرح سازنند. یکی از این افراد عباسعلی خلعتبری است  که به مدت هفت سال از شهریور 1350 تا شهریور 1357 وزیر امور خارجه رژیم پهلوی را بر عهده داشت، تصمیمات و اقدامات وی در دوره مسئولیتش منجر به تحکیم وابستگی ایران به کشورهای بیگانه به ویژه آمریکا شد. خلعتبری در دوره تصدی مسئولیتِ وزارت خارجه با مأموران سازمان سیا ارتباط داشت و از آن‌ها خط می‌گرفت. از جمله با ریچارد هلمز که مأمور عالی‌رتبه سیا، رئیس سابق سیا و سفیر آمریکا در ایران بود

دادگاه، بعد از شنیدن آخرین دفاعیات او ، وارد شور شده و قضات با اجماع کامل اورا  مجرم شناخته و محکوم به اعدام کرد. حکم صادره نیز در 22 فروردین 1358 به مرحله اجراء درآمد.

عباسعلی خلعتبری:

عباسعلی خلعتبری فرزند نصرالله خلعتبری بود که در کابینه وثوق‌الدوله (عاقد قرارداد ننگین 1919) به وزارت دارایی رسید. وی، از شهریور۱۳۵۰ تا مرداد ۱۳۵۶ وزیر امور خارجه دولت امیرعباس هویدا و از مرداد ۵۶ تا شهریور۵۷ وزیر امور خارجه در دولت جمشید آموزگار بود، یکی از کارگزاران رژیم منحوس پهلوی است که خیانت‌های بسیاری از خود در تاریخ ثبت کرده، به‌طوری که تصمیمات و اقدامات وی در دوره مسئولیتش منجر به تحکیم وابستگی ایران به کشورهای بیگانه به ویژه آمریکا شد. خلعتبری در دوره تصدی مسئولیتِ وزارت خارجه با مأموران سازمان سیا ارتباط داشت و از آن‌ها خط می‌گرفت. از جمله با ریچارد هلمز که مأمور عالی‌رتبه سیا، رئیس سابق سیا و سفیر آمریکا در ایران بود، مکاتبه و تبادل اطلاعات می‌کرد.

او قبل از عهده‌دار شدن وزارت تا سال ۱۳۴۱ سفیرکبیر ایران در ورشو بود و سپس دبیرکل سنتو شد. خلعتبری در یادداشت‌های خصوصی خودش می‌نویسد: «باید توجه دهم که وزیر امور خارجه و دستگاه وزارت امور خارجه اجراکنندگان سیاستی هستند (بودند) که از طرف شاه طرحریزی شده بود و شخص او مرتباً و هر روزه وزیر امور خارجه را می‌پذیرفت و گزارش‌ها را می‌دید و دستور برای کارهای جاری می‌داد. سیاست ایران به طور کلی روی همکاری با کشورهای غربی استوار بود و با آمریکا روابط نزدیک و خاص داشت».

وی، در جائی دیگر چنین ادامه می‌دهد: «آنچه مربوط به سیاست آمریکا نسبت به ایران است تا اندازهای برای ما روشن است و میتوان آن را به شرح زیر بیان نمود. قبلاً باید تصریح نمود که خطوط اصلی سیاست خارجی آمریکا با تغییر رئیس‌جمهوری که از حزب جمهوری‌خواه باشد یا دموکرات تغییر نمی‌کند و به اصطلاح خودشان مورد توافق هر دو حزب است».

خلعتبری که از اعضای قدیمی فراماسونری و عضو تشکیلات فراماسونری و از مؤسسان لژهای فراماسونری مولوی، همایون و همچنین عضو لژ پهلوی بود. وی در دادگاه چنین می‌گوید: «شاه خیانت می‌کرد، او چند نفر را به دست خود کشته است. یکی همان کشتن بختیار در عراق بود، دیگری هم موضوع زندانیان سیاسی بود که به آن صورت کشته می‌شدند. خود من و خیلی از اشخاص از این موضوع اطلاع نداشتیم وقتی که این جریانات در روزنامه‌های خارج منتشر می‌شد من باخبر می‌شدم. و جنایت دیگر شاه سانسور کتاب‌ها و عدم اجازه چاپ آن‌ها، ممنوع‌القلم کردن نویسندگان که یک جنایت بی‌معنی بود. او دستور داد جلوی امواج رادیویی را که نمی‌خواست برنامه پخش کند بگیرند. وی، در بین سخنان خود چندین بار به اشتباهات گذشته‌اش اذعان کرد و قبول کرد که نباید از شاه جنایت‌کار پیروی می‌کرد. چندین بار تصریح کرد اشتباه کردم و انسان جایزالخطاست. و مطالبی که از جانب دادگاه عنوان می‌شود تایید می‌کنم. خلعتبری چندین پرونده فساد مالی هم داشت.