ارتباط مخفیانه کیسینجر با ملا مصطفی بارزانی

این سند گزارش ساواک در باره نامه بارزانی به کیسینجر مشاور امنیت ملی نیکسون رئیس جمهوری وقت آمریکا است. در باره این سند مهم چند نکته قابل ذکر است:

1- گرچه در این سند به اسم کوچک بارزانی اشاره نمی شود اما مشخص است که در آن زمان ملا مصطفی بارزانی رهبر کردهای عراق بوده بنابراین نامه مورد اشاره از سوی ملا مصطفی بارزانی پدر مسعود بارزانی ارسال شده است .

2- با آنکه به محتوای نامه بارزانی به کیسینجر اشاره نشده است. اما احتمالا درخواست بارزانی تداوم حمایت مالی و تسلیحاتی آمریکا بوده است . زیرا در آن زمان بارزانی با شاه ایران که ژاندارم آمریکا در منطقه بود، علیه صدام متحد شده بود. بنابراین همکاری ساواک و سازمان سیا و وزارت امورخارجه آمریکا بر ضدبعثی های حاکم بر عراق که متحد شوروی در خاورمیانه بودند ، علنی شده بود.

3- اصرار مقام امنیتی آمریکا بر اعزام هیات کردی به آمریکا بدون درخواست ملاقات با سایر مقام های آمریکایی بیانگر این واقعت است که آمریکایی ها با آنکه با کردهای بارزانی ارتباط داشتند اما بدلیل آنکه نمی خواستند حساسیت شوروی را برانگیزند، ترجیح می دادند سفر هیات کردهای عراق به آمریکا بصورت غیر رسمی و مخفیانه انجام شود . این موضوع بقدری اهمیت دارد که مقام امنیتی آمریکایی تهدید می کند اگر ملاقات با دیگران در آمریکا انجام شود ، کمکهای آمریکا قطع خواهد شد.

4- متاسفانه به نوع این کمکها ومبلغ آن در این سند اشاره نمی شود. اما در سند دیگری که مربوط به تلگرام رمز کیسینجر به ریچارد هلمز سفیر وقت آمریکا در تهران است آمده است:

«به شاه ایران بگویید که ایالات متحده در نظر دارد تا علاوه بر ادامه کمک‌های بلاعوض خود به کردها، مبلغی تا سقف یک میلیون دلار را برای امداد به پناهندگان اختصاص دهد.ایالات متحده تمایل دارد تا این میزان هزینه همان‌گونه که شاه ایران پیشنهاد آن را داده بود، صرف تهیه غذا و دیگر مایحتاج مورد نیاز آنها شود. کیسینجر در نامه خود به هلمز تاکید می‌کند که مسئولیت خرید و تحویل این مایحتاج باید به عهده دولت ایران باشد.مشاور امنیت ملی آمریکا در ادامه توضیحات خود به سفیر کشورش در تهران خاطرنشان کرده است که به شاه ایران بگویید ایالات متحده همچنین آماده انتقال هوایی سلاح‌ها و مهمات نظامی کوچک با ارزش 900 هزار پوند به ساواک است. »

5- در پایان سند دست خط ارتشبد نصیری رئیس وقت ساواک دیده می شود که در آن نوشته است

«با جریانات اخیر مسافرت دیگر لزومی ندارد» با توجه به تاریخ سند که هشتم اسفند 1353 است می توان گفت منظور نصیری از جریانات اخیر مذاکرات ایران و عراق در موضوع انعقاد قرارداد الجزایر بوده است. زیرا این قرار داد در 15 اسفند 1353 منعقد شد. بنابراین نصیری با صراحت اعلام می کند با در نظر گرفتن توافق ایران و عراق در چند روز آینده در الجزیره ضرورتی بر دیدار هیات کردی از آمریکا نیست. بدین ترتیب باردیگر موضوع وابستگی به بیگانگان و وجه المصالحه قرار گرفتن در بازی قدرتها به اثبات می رسد.