شکایت از طیب

حضور محترم تیمسار سرتیپ پاکروان1 ریاست محترم سازمان امنیت کشور



محترما باستحضار مى‏رساند. در تاریخ 19 جمعه مرداد 1341 ساعت 11 شب طیب حاج رضایى به اتفاق چندین نفر از چاقوکشان با اسلحه و چاقو و قمه به مغازه اینجانب حمله کردن و ابتدا کلیه شیشه‏هاى مغازه و بعدا عکس شاهنشاه و کلیه اموال و اثاثیه را خورد نموده و بعدا آنچنان شروع به فحاشى به کسبه و اهالى نموده‏اند که مردم از ترس مغازه‏هاى خود را بسته، پابه فرار گذارده‏اند بنده از حضور مبارک و از پیشگاه عدالت و از دستگاهى که حافظ و نگهدارى حقوق بشر است استمداد مى‏طلبم و عرض مى‏کنم ما طبقه محروم گناهى مرتکب نشدیم ما که در تمام موراد براى حفظ مملکت و براى پایدارى مقام سلطنت با تمام قدرت با عوامل بیگانه و بیگانه‏پرستان حتى از جان خود و فرزندانمان هم دریغ نکرده و نخواهیم کرد اگر بدانیم که خداى نخواسته قصور از ما سرزده قبل

از اینکه به دست طیب و ایادى او به قتل برسیم خود را براى مجازات به هر مقامى که مسؤول است معرفى خواهیم کرد تا از شر چاقوکشان طیب در امان باشیم آخر با این وضع بخدا زندگى براى ما ثقیل است بخدا مرگ براى ما عروسى است که در پایتخت با بودن قواى انتظامى و غیره از صبح تاالى شام از ترس یک آدم کش حرفه‏اى دچار وحشت و اضطراب باشیم مثل اینکه خداى نکرده قانون و عدالت اجتماعى هم ما را طرد کرده و هیچگونه توجه به این طبقه ندارد اگر چنین باشد باید عرض کنیم که محکوم به مرگ هستیم زیرا در دنیاى امروز هر فردى به اتکاى قانون گام برمى‏دارد و به امید آن زنده و زندگى مى‏کند استدعا مى‏کنیم توجه فرمایید و براى اینکه به این حادثه بیشتر و بهتر آگاه شوید دستور فرمایید محرمانه تحقیقات نمایند امیدواریم مطلب کاملا روشن بشود و آن وقت کیفر آن را به دست قانون مى‏سپاریم در خاتمه به امید سرنوشت خود و فرزندان معصوممان انتظار مى‏کشیم.



با تقدیم احترامات از طرف اهالى و کسبه خیابان مولوى - ناصرحسنخانى تلفن 580102



1ـ سرلشگر حسن پاکروان در 1290 شمسى در تهران متولد شد. پدرش فتح اللّه‏ پاکروان، از دولتمردان عصر رضاخان بود. در قضیه قتل عام مسجد گوهرشاد، استاندارى خراسان را به عهده داست. حسن پاکروان، تحصیلات نظامى خود را در فرانسه به پایان رسانید و در سال 1312 به ایران بازگشت. مدتها مربى دانشکده افسرى بود. در سالهاى 1322 ـ 1320، افسر ستاد ارتش؛ و در سالهاى 1324-1323 فرمانده پادگان بوشهر؛ و در سال 1327-1325، افسر رکن دوم ستاد ارتش گردید. سال 1329-1328 به عنوان وابسته نظامى به پاکستان رفت. پس از بازگشت، مدتها ریاست رکن دوم ارتش را به عهده داشت. پس از کودتاى 28 مرداد 1332 به عنوان وابسته نظامى راهى هند شد. پس از تأسیس ساواک ابتدا تیمور بختیار و سپس در اسفند 1339، پاکروان ریاست ساواک را عهده دار شد. این ریاست تا سال 1343 دوام یافت و سپس نصیرى به عنوان ریاست ساواک تعیین گردید و پاکروان از سال 1348-1345 سفیر ایران در پاکستان شد. و سپس تا سال 1352، سفیر ایران در فرانسه بود. در بازگشت، در کنار فردوست، در بازرسى شاهنشاهى مشغول گردید و در مهر 1356 مشاور و سرپرست امور مالى وزارت دربار گردید.

سرلشگر پاکروان پس از پیروزى انقلاب دستگیر و پس از محاکمه، در تاریخ 22/1/1358 اعدام گردید.