سخنرانی در مسجد الجواد

موضوع: جلسه روضه خوانى متشکله در مسجد الجواد

از : 20ه3 تاریخ 14/12/49

به : 316 شماره : 14012/20ه3

جلسه مذکور بعدازظهر روز 14/12/49 در مسجد الجواد تشکیل شد ابتدا مرتضى مطهرى منبر رفت و پس از بیان مقدمه گفت همانطور که در شبهاى گذشته راجع به منافق و خطرات آن بحث شد منافقان دو حالت دارند یکى اینکه وقتى با بیدینان مى‏نشینند مى‏گویند ما به مسلمانان ایمان نداریم و آنها احمق هستند و هنگامیکه با مسلمانان روبرو مى‏شوند چنان خود را متدین جلوه مى‏دهند که آدم مبهوت مى‏ماند. خطر اینگونه افراد خیلى زیاد است چون ظاهرا مسلمان کامل ولى باطنا بى‏دین هستند و بر علیه دین کار مى‏کنند آنگاه جریان جاسوسى یک شخصى را که بر علیه اقدامات هانى1 کرده و رازش را نزد عبیداله زیاد فاش ساخته بود بیان نمود و در پایان اظهار داشت شبى حضرت محمد(ص) خوابى دید (البته در قرآن هم بآن خواب اشاره شده است) و فرمود در خواب دیدم عده‏اى در بالاى منبر من مى‏روند بنام دین سخن مى‏گویند ولى همه آنها به شکل میمون هستند و مردم با دیدن آنها عقب مى‏روند یعنى خدا را انکار نمى‏کنند ولى از منبر کناره مى‏گیرند.

بعد از اتمام سخنرانى مطهرى یک نفر مداح شروع به خواندن اشعار نمود که چند بیت آن بشرح زیر است:



پاى بگذار جاى پاى حسین

گرچه دارى بسر هواى حسین

کرد نهضت به کربلا که مگر

ملت خفته را کند بیدار

نکنى اقتدا اگر به حسین

گریه هرگز ترا نبخشد سود



سپس در ساعت 45:20 آقاى دکتر شریعتى که وسط سرش مو ندارد و در طرف راست لب بالایش یک خال ریز دارد و جوان مى‏باشد آغاز سخن نمود و ضمن صحبتهاى متفرقه گفت اگر حسین براى گریه کردن مرده است آنهائى هم که حسین را کشتند گریه مى‏کردند و با ذکر مثالى بیان داشت ما را منحرف ساخته‏اند و آنچه درباره حقیقت اسلام است نمى‏دانیم لیکن جبر تاریخ یک روز انقلاب بوجود خواهد آورد و در ساعت 30:22 به گفتار خود پایان داد. افراد حاضر در مسجد اغلب از طبقه جوان بودند و با دقت خاصى به گفتار سخنرانان گوش مى‏کردند.

نظریه شنبه : تصور مى‏رود منظور مطهرى از بیان جمله مربوط بخواب پیغمبر انتقاد از افرادى باشد که با لباس شخصى منبر مى‏روند.

نظریه یکشنبه : یکشنبه نظرى ندارد. ضمنا فوق‏الذکر مربوط به انجمن اسلامى مهندسین است. آمال

نظریه چهارشنبه : نظرى ندارد.



1ـ منظور هانى ابن عروه است.