30 بهمن 1392

چالش‌ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران مورد بررسی قرار گرفت


چالش‌ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران مورد بررسی قرار گرفت

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات باشگاه خبری فارس «توانا»، شماره هفتم ماهنامه «فرهنگ اسلامی» دربردارنده پنج فصل نظیر «رخدادهای مهم فرهنگی»، «انقلاب اسلامی»، «مصاحبه ماه»، «اقتصاد» و «ادبیات» است که بخش‌های آن نیز می‌توان به «انقلاب به روایت تصویر»، «نگاهی کوتاه به خاطره‌نویسی‌های انقلابی»، «واکاوی جریانات و غائله‌های سال 1357 تا 1360»، «مطالعات روش‌شناختی در حوزه اقتصاد اسلامی»، «نگاهی به برخی ویژگی‌های شعر انقلاب اسلامی» و «ادبیات دوران اختناق» اشاره کرد.

در بخش دیدگاه ماهنامه «فرهنگ اسلامی» مقاله‌ای از «محمدرضا سنگری» با عنوان «نگاهی به برخی ویژگی‌های شعر انقلاب اسلامی» منتشر شده است، که در ذیل آن را می‌خوانید:

شعر انقلاب اسلامی، پاره‌ای از پیکر انقلاب اسلامی و فرزند و میوه آن است و باید متناسب با نشیب و فراز‌ها و تحولات سریع و شتابناک جامعه، بررسی و مطالعه گردد.

بنابراین، شعر اوایل انقلاب (دوره مبارزه و تظاهرات و درگیری‌های خیابانی) باید با حال و هوای خاص خودش سنجیده شود. آنان که با فضای امروز و احساس امروزین، شعر دیروز را محک می‌زنند، در داوری خویش به کژراهه خواهند رفت. شاعر، درون‌مایه شعر خویش را از تجربیات درونی و دریافت‌های بیرونی می‌یابد و به مدد توانمندی خویش، در مضمون‌یابی و آفرینندگی و احیاناً تأمل انتقادی در آثار گذشتگان، می‌پرورد و عرضه می‌کند.

اگر شاعر در لحظه‌های متفاوت خویش، احساس‌های گونه‌گون و گاه، متناقض دارد، طبیعی است. در تحولات ژرف و بنیادین، هم در طرح و ساختار کلی شعر و حتی هم در واژگان و اوزانی که با جوشش‌های شعری او هم‌زمان‌اند، تفاوت و تحول احساس شود.

انقلاب اسلامی واقعه‌ای بزرگ، تحولی بنیادین و آرمانی در جامعه بوده و هست و حادثه‌ها و لحظه‌های آن، آشکار و پنهان، به دنیای شعر راه می‌یابند. وقوع حادثه‌های بزرگ، لحظه‌های خطیر و سترگ، لحظه‌هایی که با حیات و مرگ انقلاب و جامعه پیوند داشت، نمی‌توانست و نباید بر سروده‌ها و احساس شاعران بی‌تأثیر باشد.

سخن از نوع دریافت و نحوه بازتاب حادثه‌ها و لحظه‌ها نیست؛ بلکه سخن از ناگزیری تأثیر و تأثر شاعر است و همین، مطالعه‌ای دقیق و عمیق می‌طلبد تا میزان تأثر شعر و شاعر و تأثیر متقابل شاعران در مجموعه حوادث و جریان‌های انقلاب، شناخته شود. جز این، باید دید شاعر چه قدر خود با لحظه‌ها زیسته و از تجربه‌های عاطفی بهره گرفته است، چراکه شعر عصر ما از فقدان تجربه‌های حسی شاعرانه رنج می‌برد و جماعت شاعر و نویسنده بیش از گذشته، به تجربه‌ها و احساسات عینی نیازمند است.

 

نکته‌ای که نباید از آن غفلت ورزید، جدی گرفتن «امروز» است و نقد و تحلیل عالمانه و صادقانه ادبیات انقلاب اسلامی. واگذار کردن این مهم به فردا، تنها به این بهانه که هنوز یک دوره پایان نیافته است تا به جمع‌بندی و تحلیل آن نشست، کاری نسنجیده و ناصواب است.

بسیاری از تذکره نویسان دیروز، با همه ضعف‌های اغماض ناپذیر، شاعران عصر خویش را معرفی کرده و گاه نیز به نقل و نقد سروده‌هایشان پرداخته‌اند. هیچ کس نمی‌تواند ابوالفضل بیهقی را به دلیل نگارش تاریخ ارزشمندش در دوره غزنوی، دوره‌ای تاریخی که در هنگام نگارش کتاب، هنوز پایان نیافته بود و برخی حادثه‌ها نیز به یک یا دو دهه فاصله، نقل و طرح می‌شد، محاکمه کند. متأسفانه، کسانی که ناباورانه یا اصولاً ناهمخوان و ناهمخون با این دوره‌اند یا زحمت مرور و مطالعه آثار این دوره را به خویش نداده‌اند، چنین انگاره و القایی دارند.

شماره هفتم ماهنامه «فرهنگ اسلامی» با مدیر مسئولی «علی‌اکبر اشعری» و سردبیری «محمدحسن زورق» از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی در 243 صفحه و با قیمت 5000 تومان منتشر و روانه بازار نشر شده است.


فارس