22 فروردین 1404

از عفو در ایران تا فرماندهی ترور صیادشیرازی


از عفو در ایران تا فرماندهی ترور صیادشیرازیتشییع با شکوه پیکر شهید صیاد شیرازی توسط مردم

در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۷۸، تیم عملیاتی سازمان منافقین  با موفقیت توانست شهید سپهبد علی صیاد شیرازی را ترور کند. پانزده سال بعد، در شهریورماه ۱۳۹۲، در جریان درگیری فرزندان انتفاضه شعبانیه با نیروهای منافقین در داخل پادگان اشرف، چند تن از منافقین به هلاکت رسیدند. یکی از آنها زن ۴۹ ساله‌ای بود که یکی از برگه‌های کارنامه‌اش، مسئولیت عملیات ترور شهید صیاد شیرازی بود: زهره قائمی.

او که با عفو جرائمش در دهه شصت آزاد شده بود، زهره قائمی  متولد ۱۳۴۳ در تهران بود. دانش آموز دبستان بود که به دلیل فوت پدر تحت سرپرستی برادرش مهدی قرار گرفت. «سعید محسن فامیل‌مان بود، برادر من سیاسی شده و با سازمان آشنا بود که مرا هم از سال‌های ۵۵ و ۵۶ با سازمان آشنا کرد.» زهره در سال ۱۳۵۸ در ۱۵ سالگی به تبعیت از برادرش به سازمان پیوست.

وقتی سازمان در بسیاری از شهرهای بزرگ کشور در ۱۸ و ۱۹ خرداد ۱۳۶۰ در کنار حزب کمونیست و رنجبران، راهپیمایی حمایتی از بنی‌صدر اما همراه با خشونت را برگزار کرد. در میدان فردوسی و پس از درگیری ضرب و جرح  توسط کمیته انقلاب اسلامی بازداشت شد.

اما چون پرونده زهره قائمی سنگین نبود، به حبس محکوم شد؛ برخلاف برادرش که فعال بود و پس از دستگیری و یکی دوبار فرار نهایتا اعدام شد. زهره در زندان قزل حصار عضو تشکیلات مخفی منافقین در زندان بود و پس از لو رفتن فعالیتش در این تشکیلات، در سال ۱۳۶۳ مجدداً به پنج سال حبس محکوم شد.

اما دو سال بعد، عفو خورد و از زندان آزاد شد زهره قائمی پس از چند ماه به خارج فرار کرد و مقصدش عراق بود؛ جایی که مرکزیت سازمان به تازگی از فرانسه به آنجا منتقل شده بود.

 قائمی بعدها می‌گوید: «سال ۶۳ که قضایای تشکیلات در زندان لو رفت و  مجددًا برای بازجویی رفتم ، پس از مدتی مجددا  دادگاهی شدم و به 5 سال از تاریخ صدور حکم [یعنی تا سال ۱۳۶۸] محکوم شدم... سال ۶۵ که [در پی عفو] از زندان آزاد شدم، درصدد وصال بودم و نهایتاً به وصال رسیدم و کد رادیویی گرفتم و هفتم اسفند ۶۵ اعزام شدم.»

سال ۱۳۶۶ که ارتش آزادیبخش منافقین در عراق و زیرنظر ارتش صدام تشکیل شد، زهره نیز یکی از اعضای آن بود و در عملیات‌های آفتاب، چلچراغ و نهایتاً فروغ جاویدان در سال ۱۳۶۷ هم شرکت داشت که اگر در سال 65 عفو نشده بود، چنین امکانی را نمی‌یافت.

 او همچنین در عملیات مروارید که در اسفند ۱۳۶۹ توسط سازمان برای سرکوب کردهای عراق اجرا شد، از فرماندهان میدانی بود. علاوه بر زهره، برادرش مرتضی هم از منافقین ساکن اشرف بود.