30 مهر 1393
فعالیت دوستان آموزگار به نفع او
درباره : دکتر جمشید آموزگار
از : 300الف تاریخ 1/11/45
به : 322 شماره : 1011ـ 300الف
در چند روز اخیر دوستان دکتر جمشید آموزگار بفعالیت زیاد پرداخته و انتشار دادهاند که دکتر آموزگار فوق العاده مورد مرحمت شاهنشاه قرار دارد. دکتر عسگرى مدیر مجله خوشه نقل از اظهارات دکتر آموزگارمیگفت آقاى هویدا دوبار براى تغییر ایشان گزارشاتى تقدیم اعلیحضرت میکند ولى مورد قبول قرار نمیگیرد.
در سازمان برنامه نیز شایع است دکتر آموزگار از طرف شاهنشاه ماموریت یافته که تشکیلات سازمان برنامه را براى دوره چهارم بررسى و تهیه نماید ولى براى بررسى این امر از مهندس اصفیا دعوت نشده و دکتر مجیدى1 در کمیسیون مربوطه شرکت داشته است.
رونوشت اطلاعیه واصله در پروندههاى وزارت دارایى کمیته مجلسین ـ مهندس اصفیاء ـ سازمان برنامه منعکس شد.
این اطلاعیه در پرونده دکتر جمشید آموزگار بایگانى شود. 294 ـ الف ـ م 3/11/45
1ـ عبدالمجید مجیدى فرزند قوام الدین در دیماه 1307 در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در مدارس 15 بهمن دارالفنون و البرز تهران به پایان رساند. از دانشگاه درجه لیسانس حقوق و از دانشگاه حقوق پاریس درجه دکترا دریافت کرد. یکسال بعد از مراجعت به ایران در سال 1332ش در بانک توسعه صادرات به اشتغال پرداخت. در 1335ش به سازمان برنامه و بودجه انتقال یافت و سه سال بعد نیز ریاست دفتر بودجه آن سازمان را به عهده گرفت. در سال 1340ش درجه حقوق لیسانس در توسعه اقتصادى از دانشگاه هاروارد و دیپلم دوره مخصوص اقتصاد کشاورزى را از دانشگاه ایلینوى امریکا اخذ کرد. سال بعد معاونت مالى و ادارى سازمان برنامه را به عهده گرفت. چند سال بعد نیز معاون نخست وزیر و رئیس دفتر مرکزى بودجه گردید. در مهرماه 1346 وزیر تولیدات کشاورزى و مواد مصرفى شد. در دیماه همین سال به عضویت شوراى عالى فرهنگ و هنر درآمد. در آذرماه 1347 به عنوان وزیر کار و امور اجتماعى معرفى شد. و از 19 دیماه 1351 به سمت وزیر مشاور و سرپرست سازمان برنامه منصوب گردید. از دیگر مشاغل وى، دبیر کل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، عضویت در دفتر سیاسى حزب ایران نوین، عضویت در هیات اجرائى، دفتر سیاسى حزب رستاخیز و رهبر جناح پیشرو بعد از آموزگار بود. مجیدى در باشگاه امرسون سابق عضویت داشته است. وى در بهمن 1357، پس از پیروزى انقلاب اسلامى توسط ژاندارمرى تهران بازداشت شد. منابع : «شوهر سیاستمدار، همسر هنرمند»، سپید و سیاه، ش 18 (11 آذر 1348) ؛ زادمنش، ح ـ م، دولتمردان ایران، تهران، اشاره، 1370ش؛ مجله پهلوى نامه، سال 1351، س 13، شماره 3 .
از : 300الف تاریخ 1/11/45
به : 322 شماره : 1011ـ 300الف
در چند روز اخیر دوستان دکتر جمشید آموزگار بفعالیت زیاد پرداخته و انتشار دادهاند که دکتر آموزگار فوق العاده مورد مرحمت شاهنشاه قرار دارد. دکتر عسگرى مدیر مجله خوشه نقل از اظهارات دکتر آموزگارمیگفت آقاى هویدا دوبار براى تغییر ایشان گزارشاتى تقدیم اعلیحضرت میکند ولى مورد قبول قرار نمیگیرد.
در سازمان برنامه نیز شایع است دکتر آموزگار از طرف شاهنشاه ماموریت یافته که تشکیلات سازمان برنامه را براى دوره چهارم بررسى و تهیه نماید ولى براى بررسى این امر از مهندس اصفیا دعوت نشده و دکتر مجیدى1 در کمیسیون مربوطه شرکت داشته است.
رونوشت اطلاعیه واصله در پروندههاى وزارت دارایى کمیته مجلسین ـ مهندس اصفیاء ـ سازمان برنامه منعکس شد.
این اطلاعیه در پرونده دکتر جمشید آموزگار بایگانى شود. 294 ـ الف ـ م 3/11/45
1ـ عبدالمجید مجیدى فرزند قوام الدین در دیماه 1307 در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در مدارس 15 بهمن دارالفنون و البرز تهران به پایان رساند. از دانشگاه درجه لیسانس حقوق و از دانشگاه حقوق پاریس درجه دکترا دریافت کرد. یکسال بعد از مراجعت به ایران در سال 1332ش در بانک توسعه صادرات به اشتغال پرداخت. در 1335ش به سازمان برنامه و بودجه انتقال یافت و سه سال بعد نیز ریاست دفتر بودجه آن سازمان را به عهده گرفت. در سال 1340ش درجه حقوق لیسانس در توسعه اقتصادى از دانشگاه هاروارد و دیپلم دوره مخصوص اقتصاد کشاورزى را از دانشگاه ایلینوى امریکا اخذ کرد. سال بعد معاونت مالى و ادارى سازمان برنامه را به عهده گرفت. چند سال بعد نیز معاون نخست وزیر و رئیس دفتر مرکزى بودجه گردید. در مهرماه 1346 وزیر تولیدات کشاورزى و مواد مصرفى شد. در دیماه همین سال به عضویت شوراى عالى فرهنگ و هنر درآمد. در آذرماه 1347 به عنوان وزیر کار و امور اجتماعى معرفى شد. و از 19 دیماه 1351 به سمت وزیر مشاور و سرپرست سازمان برنامه منصوب گردید. از دیگر مشاغل وى، دبیر کل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، عضویت در دفتر سیاسى حزب ایران نوین، عضویت در هیات اجرائى، دفتر سیاسى حزب رستاخیز و رهبر جناح پیشرو بعد از آموزگار بود. مجیدى در باشگاه امرسون سابق عضویت داشته است. وى در بهمن 1357، پس از پیروزى انقلاب اسلامى توسط ژاندارمرى تهران بازداشت شد. منابع : «شوهر سیاستمدار، همسر هنرمند»، سپید و سیاه، ش 18 (11 آذر 1348) ؛ زادمنش، ح ـ م، دولتمردان ایران، تهران، اشاره، 1370ش؛ مجله پهلوى نامه، سال 1351، س 13، شماره 3 .