غلامحسین صدیقى در اسناد وزارت خارجه آمریکا در سال 1979

17 ژانویه 1951 ـ 27/10/29 خیلى محرمانه اطلاعات بیوگرافیک

نام: غلامحسین صدیقى

ملیت: ایرانى

تاریخ و محل تولد: 1905، تهران

شغل: استاد فلسفه دانشگاه تهران

وابستگى حزبى: ندارد

زبان: فرانسه

مشخصات خانوادگى: وجود ندارد

تحصیلات: دکتراى ادبیات، دانشگاه تهران

مراحل خدمتى: 1936: نماینده ایران در کنفرانس آموزشى ژنو.

1938: سرپرست آموزش، دانشگاه تهران

1944: استاد جامعه‌شناسى دانشگاه تهران

1945: دبیرکل، دانشگاه تهران

1945: نماینده ایران در کنفرانس یونسکو، لندن

1947: نماینده ایران در کنفرانس آسیایى، دهلى‌نو

1948: نماینده ایران در کنفرانس یونسکو، بیروت

1949: نماینده ایران در کنفرانس یونسکو، پاریس

1950: نماینده ایران در کنفرانس یونسکو، فلورانس

تا امروز: استاد فلسفه، دانشگاه تهران.

 

انتشارات:

«یادداشت‌هاى سفر هندوستان»

«تاریخ فلسفه یونان»

«نهضت مذهبى ایرانیان در قرنهاى دوم و سوم هجرى». (پاریس 1938)

 

ملاحظات:

     دکتر صدیقى در محل روشنفکرى تهران خیلى مشهور است، او را به‌عنوان فردى با فرهنگ و خیلى
مطلع، ولى نه به‌عنوان یک فاضل و عالم خارق‌العاده مى‌شناسند. او از ادبیات و فلسفه ایران خوب مطلع
است، ولى گفته مى‌شود که فاقد زمینه‌هاى روشنفکرى است. علایق وى به دسایس سیاسى ایران به قدرى
اندک و ناچیز است که مى‌تواند قابل صرفنظر کردن باشد، او خود را با زندگى دانشگاهى دلخوش نموده
است، ظاهرا بدون جاه‌طلبى و آرزو براى برجستگى و اشتهار عمومى زندگى مى‌کند، در نتیجه او تقریبا در
محافل خارج از دانشگاه ناشناس است و در نتیجه کسى نیست که براى کار «یونسکو» یک پشتیبانى
گسترده مردمى ایجاد نماید.

     او شخصا ظاهرى خوب دارد و احساس مطبوعى ایجاد مى‌نماید ـ او خوش برخورد، خوش صحبت،
کمى کناره‌گیر و غیرمهاجم است. هیچ منبعى تاکنون نکته منفى در مورد شخصیت وى گزارش نکرده است.

 

سند بعدی

8 فوریه 1960 ـ 19/11/38 سرّى

     غلامحسین صدیقى، وزیر پست و تلگراف و تلفن و متعاقبا وزیر کشور در کابینه مصدق بود. او در اوت
1953 همراه با مصدق دستگیر شد و در ژوئن 1954 آزاد گردید. او اکنون به دانشگاه تهران بازگشته و در
آنجا استاد دانشکده ادبیات است. صدیقى را مى‌توان هم‌ردیف بازرگان، عطایى، کاظمى و بعضى دیگر از
ملى‌گرایان فعال دانست. او را همچنین مى‌توان همطراز گروه صالح دانست، ولى او نه فقط در بین ملى‌گراها
شهرت خوبى دارد، بلکه در محافل بازارى و دانشگاه نیز خوشنام است.

 

سند بعدی

غلامحسین صدیقى استاد دانشگاه خیلى محرمانه

عنوان خطاب: دکتر صدیقى

     دکتر صدیقى، یک وزیر سابق در کابینه نخست‌وزیر محمد مصدق (53 ـ 1951)، یکى از کاندیداهاى
بالقوه منظور شده براى نخست‌وزیرى در صورت سقوط دولت غلامرضا ازهارى است. بنا به اظهار یکى
از ناظرین، به هر حال، صدیقى یکى از انتخاب‌هاى غیر محتمل است، زیرا او در بین عموم مشهور به منکر
خدا بودن است و بنابراین در تضاد با آیت‌اللّه‌ شریعتمدارى، رهبر مخالفین مذهبى در ایران، و آیت‌اللّه‌
روح‌اللّه‌ خمینى، رهبر مخالفین مذهبى در خارج کشور است. صدیقى در حال حاضر به‌عنوان استاد
دانشگاه خدمت مى‌کند، ولى اطلاعى از این که وابسته به کدام دانشکده است در حال حاضر در دست
نیست. صدیقى پس از فارغ‌التحصیل شدن از سوربن، احتمالاً در دهه 1920 در دانشگاه تهران استاد
فلسفه و جامعه‌شناسى بود. او متعاقبا دبیرکل دانشگاه شد. در 1951 او به کابینه دکتر مصدق پیوست و
وزیر پست و تلگراف و تلفن شد. در خلال سال 1952 او وزیر کشور شد و ظاهرا تا زمان برکنارى مصدق
در همان شغل باقى ماند. پس از سقوط مصدق دکتر صدیقى براى مدتى زندانى بود. او از زمان آزادى،
استاد دانشگاه بوده است. صدیقى حدود 73 سال دارد و به زبان فارسى صحبت مى‌کند.

8 دسامبر 1978 ـ 17/9/57

مجموعه اسناد بدست آمده از لانه جاسوسی در تهران – کتاب هشتم