رحلت حاج سید رضا نیری

رئیس اسبق کمیته امداد امام خمینی(ره) و از مبارزان و اعضای باسابقه حزب موتلفه اسلامی دعوت حق را لبیک گفت.

حاج سید رضا نیری، نامی آشنا در تاریخ مبارزات انقلابی است.ایشان از خاندانی اصیل از سادات منطقه مرانک است که در نوجوانی به همراه پدر و خانواده به پیشوا ورامین هجرت کرده است. قیام پانزده خرداد مردم ورامین به نام وی پیوند خورده است.پس از انقلاب اسلامی او به همراه عده ای از یاران دیرین امام مانند حاج حبیب ا... عسگری اولادی و حاج ابوالفضل حیدری کمیته امداد را تاسیس کردند. مدت طولانی مدیریت وی بر کمیته امداد و خدمات شایان توجه وی از او چهره ی آشنا در خدمت به محرومین ساخته است. وی اینک رییس مجمع خیرین سلامت کشور است.خاطرات شنیدنی اش را می خوانیم.

آقای سید رضا نیری در هشتم آبان ماه سال 1314 در مرانک دماوند و در خانواده ای اصیل و مذهبی چشم به جهان گشود. وی بخشی از تحصیلات خود را در محل تولد خود و بقیه آن را به جهت مهاجرت به شهر پیشوا در این شهر سپری نمود.وی سپس به تهران مهاجرت کرد و در یکی از محلات مذهبی اطراف بازار تهران بنام کوچه غریبان سکنی گزید. در این محله مسجدی وجود داشت که درآن یکی از شخصیت های برجسته یعنی عالم ربانی و زاهد وارسته مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسین زاهد نماز اقامه می کرد و به روشنگری و هدایت مردم مشغول بود. آقای نیری که از نمازگزاران فعال این مسجد بود به شاگردی آن مرحوم مفتخر گردید و از محضر ایشان بهره های فراوانی برد به گونه ای که این آموزه ها نقش بسزایی در تکوین شخصیت وی داشت. پس از رحلت این عالم بزرگوار با هدایت حضرت آیت الله العظمی بروجردی ( ره) شخصیت ارزشمند دیگری یعنی حضرت آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حق شناس راه ایشان را ادامه داد.ایمان، درایت وحضور فعالانه آقای نیری در فعالیت های دینی موجب گردید تا ایشان از افراد مورد وثوق و اعتماد این عالم بزرگوار قرار گرفته و طبعا ایشان را در سفر به قم و شرفیابی به محضر مراجع معظم تقلید حضرت آیت الله بروجردی و حضرت امام خمینی (ره) همراهی نموده و به این وسیله توفیق درک محضر این عالمان جلیل القدر و نورانی نصیبش گردید. این دوره از زندگی آقای نیری که در عنفوان جوانی بود با رویدادها و حوادث بسیار مهمی از تاریخ مبارزات ملت مسلمان  ایران مصادف بود؛ از جمله این که مبارزات فداییان اسلام به سرپرستی سید مجتبی نواب صفوی که از چند سال قبل آغاز گردیده بود همچنان جریان داشت. همچنین این ایام با آغاز نهضت عظیم حضرت امام خمینی (ره) در سال 1342  و تشکیل گروه مبارزه موتلفه اسلامی که با هدایت روحانیت مبارز به ویژه شهیدان بزرگوار مطهری و بهشتی و به منظور مبارزه با رژیم فاسد پهلوی به وجود آمده بود هم زمانی داشت. آقای نیری در این دوران همگام با افرادی همچون شهید حاج مهدی عراقی، حاج حبیب الله عسگراولادی ، مرحوم حاج حبیب الله شفیق و جمع دیگری از انسان های شجاع ومومن در این تشکیلات به عنوان یکی از اعضای فعال و موثر آن وارد فعالیتهای سیاسی و مبارزه با رژیم ستم شاهی گردید.

به دنبال اوج گیری نهضت ودستگیری حضرت امام و انتقال ایشان به تهران که به منظور خاموش کردن شعله های قیام مردم مسلمان ایران صورت گرفت، گروه مبارز اسلامی تصمیم گرفت تا با مطلع نمودن مردم از این اقدام با این توطئه شوم و خطرناک رژیم مقابله نموده و آن راخنثی نماید. لذا افراد و هیئتهایی را به نقاط مختلف کشور گسیل نمود تا این اخبر را به اطلاع مردم برسانند. در همین راستا آقای سید رضا نیری  از سوی گروه های مبارز ماموریت یافت تا خبر دستگیری امام را به مردم ورامین برساند.ایشان نیز این ماموریت را در شهر پیشوا به انجام رسانید و ثمره این اطلاع و آگاهی قیام خونین مردم مسلمان شهرهای پیشوا و ورامین بود.

ایشان پس از مراجعت از ورامین در بیمارستان بازرگانان تهران حضور یافت و به کمک مبارزین و مردم بیگناهی که در درگیری به مزدوران رژیم مجروح شده بودند شتافتند. متاسفانه بر اثر تبعید امام از وطن دستگیری وسیع و زندانی نمودن مبارزین و روحانیت مبارز و ایجاد جو رعب و وحشت  از طریق کشتار وسیع و بی رحمانه انسان های بی گناه برای مدتی شعله های قیام 15 خرداد به سردی گرایید و از شدت و شتاب آن کاسته شد.

پس از این دوران آقای نیری مبارزات سیاسی و فرهنگی خود را به شیوه ی دیگری پی گرفت ودر دهه 50 با هدایت روحانیت مبارز از جمله شخصیت های برجسته ای نظیر شهید مظلوم آیت الله دکتر شهید بهشتی، شهید باهنر، حضرت آیت الله خامنه ای و آقای هاشمی رفسنجانی و همگام با شهید رجایی و مرحوم حاج حبیب الله شفیق و برخی از خیرین بازار فعالیت های خود را در پوشش موسسه ی فرهنگی و رفاه ادامه دادو اقدامات موثر و مفیدی را به انجام رسانید. یکی ازمهمترین اقداماتی که در این موسسه و به امر امام صورت می گرفت حمایت های مادی و معنوی از تعدادی از خانواده های شهدای قیام 15 خردادو زندانیان انقلابی بود. فعالیت های فرهنگی روشنگرانه نیز از دیگر فعالیت های این موسسه بود. ایشان همچنین در مرحله دوم نهضت امام  خمینی (ره) که با شهادت حاج آقا مصطفی خمینی آغاز گردید یکی از عناصر فعال و موثر بود.

برخی از فعالیت های برجسته و عمده ایشان در این دوره عبارتند از:

1- حمایت مادی از اعتصابیون صنعت نفت و سایر اعتصابیون به همراهی جمعی از مبارزین و خیرین.

2- مشارکت فعال در ترویج، تکثیر و و پخش پیامها و اعلامیه های حضرت امام.

3- ایفای نقش کلیدی  در برپایی نماز باشکوه عید سعید فطر در قیطریه به امامت حضرت آیت الله شهید دکتر مفتح که در این رابطه در معرض خطر دستگیری توسط ساواک نیز قرار گرفت، لیکن پس از عدم موفقیت در دستگیری وی دختر بزرگوار ایشان که در آن موقع 16 ساله بود برای مدتی بازداشت گردید.

4- شرکت فعال در وقایع 17 شهریور سال 1357 به اتفاق تمامی اعضای خانواده که بعدها به جمعه سیاه مشهور گردید.

5- با تشریف فرمایی حضرت امام در 12 بهمن سال 1357  ایشان که عضو کمیته استقبال از امام خمینی بود، مسئولیت پشتیبانی و پذیرایی از میهمانان امام و مستقبلین را به عهده گرفت، سپس چندی بعد با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در 22 بهمن سال 1357 مسئولیت پذیرایی از سران رژیم ستم شاهنشاهی که دستگیر شده و در مدرسه رفاه برای محاکمه نگهداری می شدند، همچنین پشتیبانی از برخی از مراکز دولتی نظیر کمیته ها و بیمارستان ها به عده ایشان نهاده شد. ایشان با بهره جستن از کمک ها و هدایای مردمی  و سایر منابع، این مسئولیت را با حسن تدبیر و برنامه ریزی دقیق به نحو مطلوب به انجام رسانید.

6- ایشان در شب اول ورود امام به میهن اسلامی مسئولیت پذیرایی از امام و آماده نمودن محل و لوازم استراحت ایشان را بعهده داشتند که مایه مباهات وی بوده و در این ارتباط خاطرات جالب و فراموش نشدنی بیاد دارند که ذکر آنها در این مجال نمی گنجد.

وی سپس مسئولیت جمع آوری هدایای مردمی و مصرف آن در امور ضروری مرتبط با شرایط اوایل انقلاب را بعهده گرفت و پس از صدور فرمان حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر تاسیس کمیته امداد در 14 اسفند سال 1357 همکاری اساسی و جدی خود را با این نهاد آغاز نمود و مدتی بعد از سوی حضرت امام (ره) به عضویت در شورای مرکزی کمیته امداد مفتخر گردید. همچنین به لحاظ سوابق درخشان و حسن تدبیر ایشان، مسئولیت اجرایی و سرپرستی کمیته امداد به وی محول گردید که مدت 27 سال عهده دار این سمت خطیر و تعیین کننده بوده است.