چهارده شهید به خون غلتیده در شهر گرگان

مردم گرگان با هدایت و حضور هوشمندانه و تاثیرگذار بزرگان و علمای دین همراه با درک صحیح از رخدادهای پیرامونی پا به پای مردم دیگر شهرهای ایران نهال انقلاب را با خون خود آبیاری کردند اما تاریخ پر فراز و نشیب مردم این شهر و نقش آفرینی آنها برای ظهور انقلاب اسلامی در 5 آذرماه سال 1357 به اوج خود رسید.

در این روز که مصادف با هفتمین روز به خاک و خون کشیده شدن زائران حرم امن رضوی در 29 آبان بود، گرگانی ها با پیروی از پیام امام خمینی در عزای عمومی کردن این روز و قیام برای سقوط حکومت پهلوی به خیابان ها آمدند تا همصدا با بت شکن زمانه که پیامش به سختی و پس از 2 روز از پاریس به گرگان رسیده بود، آماده اعتراض علیه طاغوت شوند.

در نبود وسایل ارتباط جمعی و برغم فضای پر از خفقان آن روزها خبر قیام سراسری مردم گرگان دهان به دهان گشت تا نتیجه آن سیل جمعت به راه افتاده در خیابان ها و شکل گیری راهپیمایی اعتراض آمیز علیه حکومت جور و ظلم پهلوی باشد.

حاضرین در این اجتماع آرام آرام به دریای خروشان از معترضین تبدیل شدند که با سر دادن شعارهای 'مرگ بر شاه - درود بر خمینی ، قبر امام هشتم گلوله باران شده - روز و شب شیعیان شام غریبان شده'، پایه های حکومت را به لرزه در آوردند.

دیگر طاقت مقامات به سر آمده بود که دستور شلیک صادر شد و رگبار گلوله، پیکرها را یکی پس از دیگری به خاک انداخت و لشکر بی دفاع و تجهیزات مردم در برابر ماموران تا بُن دندان مسلح پهلوی چاره ای جز تماشای پرپر شدن همرزمان خود و کشته و مجروح شدن صدها نفر نداشتند.

اینگونه بود که پنجم آذر تا همیشه تاریخ برای مردم گرگان روزی سراسر افتخار و شادی و غرور و البته غم و تلخی بی پایان از به خاک افتادن 14 مبارز دلاور شد.