توصیه به هویدا

موضوع : ملاقات با جناب آقاى نخست‏وزیر

تاریخ 24/11/43

شماره : 432 ز

گیرنده : ریاست ساواک استان تهران

فرستنده : دفتر روابط عمومى ساواک



محترما در اجراى اوامر تیمسار ریاست ساواک ساعت 9 صبح 22/11/43 در دفتر نخست‏وزیرى حاضر آقاى هویدا مراتبى از وضعیت حاضره روحانیون پرسش که به معظم‏الیه [له ]پاسخ داده شد در حال حاضر وضعیت از هر حیث رضایت‏بخش و کمال آرامش برقرار مى‏باشد لیکن در باطن مخالفین ساکت ننشسته و به انواع و اقسام سمپاشى‏ها مشغول کما اینکه جنابعالى را به مردم بهائى معرفى مى‏نمایند و مدعیند که مرحوم حسین [حبیب‏اله ]عین‏الملک پدر شما از مبلغین بنام بهائى بوده و اضافه مى‏نمایند قرآنى را که آقاى هویدا در قبر مرحوم منصور گذاردند برحسب خواسته بهائیان و برخلاف مذهب اسلام بوده از این رو یک عده روحانى و وعاظ موافق اظهارنظر مى‏نمایند با توجه به اینکه مى‏دانیم آقاى هویدا بهائى نیستند ولى براى خنثى کردن اقدام و اظهارات مخالفین خیلى بجا است که آقاى نخست‏وزیر مراتب زیر را به تواتر اجرا نمایند.

1ـ در سخنرانیها یا مصاحبه‏هاى مطبوعاتى از دین اسلام و قرآن و ائمه اطهار یادآورى و محاسن آن را براى مردم بیان نمایند.

2ـ به اداره تبلیغات دستور دهند برنامه‏اى انجام ندهند که مغایر با مذهب اسلام و قرآن باشد.

3ـ تلویزیون که منبع مهم تبلیغات مى‏باشد و به وسیله یک عده بهائى اداره مى‏شود از ید آنها خارج و به وسیله اداره تبلیغات وزارت اطلاعات و کارمندان غیربهائى اداره شود.

4ـ از نزدیکى با بهائیان و استخدام آنها در وزارتخانه‏ها خوددارى نمایند کمااینکه انتصاب آقاى مبشر (معاون ثابت پاسال و رئیس تلویزیون) در وزارت فرهنگ به سمت مدیرکلى یکى از اشتباهات دولت منصور بود و به علاوه مخالفین به مردم گفته و مى‏گویند که بهائیها ایادى صهیونیست و اسرائیل یگانه دشمن اسلام در ایران مى‏باشند.

5ـ عدم هیچگونه معامله تجارتى با اسرائیل

6ـ تهیه جواز و اجازه نامچه رسمى براى وعاظ با دخالت روحانیون و گواهى وزارت آموزش و پرورش که در آتیه هر عمامه بسرى نتواند از منبر سوءاستفاده نماید.

7ـ مجانى کردن آب و برق پاره‏اى از مساجد و نصب شیرآب براى وضو و تطهیر.

8ـ صدور دستور مبنى بر نظافت شهرهاى مذهبى مثل مشهد ـ قم ـ شهررى وسیله شهردارى مربوطه

9ـ در سخنرانى یا مصاحبه مطبوعاتى به مردم گفته شود دولت به پیروى از منویات ملوکانه درصدد است به موقع مقتضى و به نحو آبرومند وسیله عزیمت زائرین عتبات عالیات را فراهم سازد. روحانیون موافق اضافه نمودند چنانچه آقاى نخست‏وزیر به تواتر و به موقع نه دفعتا اقدام به هر یک از موارد بالا نمودند ما در منابر و مساجد در اطراف آن تبلیغ کرده و مانع اجراى مقاصد سوء مخالفین مى‏شویم. آقاى هویدا فرمودند خواهش مى‏کنم این مراتب را یادداشت و به اینجانب بدهید که عرض کردم به اداره مربوطه گزارش خواهم نمود که در صورت لزوم از آن طریق تسلیم گردد. آقاى هویدا اضافه نمودند چون اداره اوقاف ضمیمه نخست‏وزیرى شده استدعا دارم تیمسار ریاست ساواک در موارد ذیل با اینجانب همکارى و مساعدت فرمایند.

1ـ تعیین یک نفر براى ریاست اوقاف که تا اندازه‏اى با روحانیون درجه یک شناس و مربوط باشد ولى داراى فکر و مغز متجدد باشد.

2ـ تشکیل دانشگاه الهیات علیهذا به استحضار مى‏رساند که افراد نامبرده در زیر طبق بررسى‏هایى که بعمل آمده در صورتى که تیمسار ریاست ساواک مقتضى بدانند در افکار عمومى داراى احترام و به درستکارى معروف و از قوانین اسلامى و آن قسمت که مربوط به اداره اوقاف مى‏باشند مطلعند.

1ـ آقاى سیدجمال‏الدین اخوى فرزند مرحوم سیدنصراللّه‏ تقوى قاضى بازنشسته وزارت دادگسترى

2ـ آقاى صدر وزیر کشور.

3ـ آقاى [سید مرتضى ]ویشکایى رئیس دادگاه عالى تجدیدنظر قضات

4ـ آقاى باقر رسا رئیس سابق شعبه 3 دیوان عالى کشور که فعلاً از قضات بازنشسته مى‏باشد.

5ـ آقاى نصیر خواجوى رئیس شعبه 4 دیوان عالى کشور.

6ـ آقاى نصرت‏اللّه‏ مشکات [مشکوتى ]کارمند بازنشسته وزارت فرهنگ.

7ـ آقاى محمود عرفان رئیس یکى از شعب دیوان کشور.

8ـ آقاى دکتر شفائى که مورد احترام و محبت مرحوم آیت‏اللّه‏ بروجردى1 بوده ضمنا اشخاص وارد به امور اوقاف اظهار نظریه مى‏نمایند که چنانچه اداره اوقاف با مشارکت سه نفر افراد منتخب اداره شود به صرفه و صلاح دولت خواهد بود.

در مورد دانشگاه الهیات هم تیمسار ریاست ساواک فرمودند دانشگاه تهران مشغول اقدام مى‏باشند

نشاط

24/11/43

به فرموده بایگانى شود

16/12/43

















1ـ حضرت آیه‏اللّه‏العظمى حاج آقا حسین طباطبایى معروف به بروجردى در سال 1292 هجرى قمرى متولد شد. وى زعیم حوزه علمیه قم(بعد از آیه‏اللّه‏ حائرى)، بانى مسجد اعظم قم و بزرگترین مرجع تقلید شیعیان بعد از شهریور 1320 هجرى شمسى و ایام سلطنت محمدرضا شاه بود. او پس از فراگیرى مقدمات در بروجرد به اصفهان رفت و در آنجا به تعلیم فقه و فلسفه مشغول شد. وى در نجف مدت 8 سال در محضر آخوند ملا محمد کاظم خراسانى به استفادت مشغول بود. پس از این دوران به ایران بازگشت و در بروجرد به تدریس علوم عقلى و نقلى پرداخت و در سال 1323 هجرى شمسى از سوى امام و سایر علما به قم دعوت شد. آیه‏اللّه‏ بروجردى پس از ملاحظه شکست مشروطیت و حوادثى چون اعدام شیخ فضل‏اللّه‏ نورى، و نیز آزردگى ناشى از بى ثمر ماندن فعالیتهاى سیاسى در مقابل رضاخان حتى‏الامکان از ورود در مسائل سیاسى پرهیز مى‏کرد و نگران آن بود که مبادا این گونه اقدامات به زیان مسلمین تمام شود. ایشان به همین جهت گاه مورد اعتراض واقع مى‏شد. پس از قیام علماى اصفهان و فاجعه مسجد گوهرشاد، حوزه علمیه قم با وجود شخصیتهایى همچون آیه‏اللّه‏ العظمى بروجردى و آیه‏اللّه‏ العظمى حائرى، به صورت بزرگترین حوزه علمیه شیعه درآمد و موجب رونق سایر حوزه‏هاى علمى ایران گردید. محمدرضا در بدو سلطنت سعى داشت به آیه‏اللّه‏ بروجردى نزدیک گردد و از وجود پرنفوذ وى بهره‏بردارى نماید. امّا از جانب آن حضرت مطرود و مورد اعتراض واقع گردید.

حضرت آیه‏اللّه‏ بروجردى (ره) در سال 1380 ه . ق به ملکوت اعلى پیوست.