ناکامی گزینه "راه حل دو کشور" درمسئله فلسطین

اگر تشکیلات خودگردان فلسطین تمام شروط رژیم صهیونیستی را پذیرفته و اجرا کند، این رژیم شروط جدیدی را از نوع دست نیافتنی و غیر ممکن دیگری را در مقابل تشکیل کشور فلسطین وضع خواهد کرد.اسحاق رابین پنجمین نخست وزیر اسرائیل آرزو کرده بود که یک روز صبح از خواب بیدار شود و ببیند که غزه در دریا غرق شده است!

نتانیاهو براین باور است که حتی اگر فلسطینیان از صفحه روزگار محوشوند،اسرائیل نمی خواهد که آنها دارای کشوری برای خود باشند حتی اگر این کشور خودمختار و بدون حاکمیت باشد.

رژیم صهیونیستی نمی خواهد فلسطینیان وجود خارجی داشته باشند، پس چگونه ممکن است با تشکیل کشوری برای آنها موافقت کند؟! اسرائیل حساسیت بیمارگونه ای نسبت به فلسطینیان و کشور آینده آنها دارد؛ازاین رو مجموعه ای از شروط دشواررا برای مقابله با تشکیل این کشورایجاد کرده است،این رژیم تشکیل کشور فلسطین و لوکشوری بدون حاکمیت و اختیارات را مغایرومتضاد با وجود خود و عامل اصلی پایان بخشیدن به وجودش میداند. بهمین خاطر قدس شرقی را به قدس غربی برغم همه قوانین بین المللی الحاق کرده و این شهر مقدس اسلامی را"پایتخت یکپارچه و ابدی اسرائیل"نامیده است. رژیم صهیونیستی به شدت با حق بازگشت فلسطینیان و حتی بازگشت برخی آوارگان بر اساس قاعده ای که شامل خانواده های آنها نمی شود ، مخالفت می کند.

پیشنهادی که پیش از این کلینتون آن را مطرح و جان کری نیز در یکی از سفرهای اخیر خود آن را عنوان کرد ولی تل آویو از پذیرش آن سرپیچی کرد. از این رو تل آویو پیشنهاد مبادله اراضی مثلث در منطقه اشغالی 48 با اراضی فلسطینی که دارای مجتمع های شهرک نشینی بزرگ است را مطرح کرد و از پیش می دانست که فلسطینیان ساکن در روستاهای اراضی مثلث با آن مخالفت خواهند کرد و تشکیلات خودگردان فلسطین تحت هیچ شرایطی این پیشنهاد را نخواهد پذیرفت؛ چرا که به منزله اجازه برای شروع انتقال ساکنان عرب منطقه 48 به شمار خواهد آمد.

اسرائیل ابتدا محلق شدن سه مجتمع بزرگ شهرک نشینی به کرانه باختری را مطرح کرد واز چند روز پیش رژیم صهیونیستی مجتمع شهرکی جدیدی را در منطقه رام الله اضافه کرده است و سه شهرک دیگر نیز به نام های بیت ایل، بساغون و عوفر بدان اضافه می شود.

طبق اعلام رادیو ارتش رژیم صهیونیستی، نتانیاهو اخیرا این شرط را به جان کری اطلاع داده است. در چهار مجتمع شهرک نشینی بالغ بر 400 هزار شهرک نشین صهیونیستی ساکن هستند. به خاطر مقابله با تشکیل کشور فلسطین، رژیم صهیونیستی به حضور نظامی در منظقه دره اردن واقع در در مرزهای اردن و کرانه باختری به عنوان پیش شرط جدید پافشاری می کند.

اسرائیل با حضور نیروهای آمریکایی و بین المللی ( طبق پیشنهاد جان کری) در این منطقه مخالف و بر حضور ارتش خود در آن پافشاری کرده و می کند، این اقدام بدین مفهوم است که نظامیان صهیونیستی هر موقع احساس ضرورت کردند وارد اراضی فلسطین می شوند، ما خیالبافی نمی کنیم چرا که شارون در سال 2002 بار دیگر کرانه باختری را درنوردید. ودر صورتیکه تشکیلات خودگردان با این مسئله موافقت کند اسرائیل از کوچکترین بهانه برای اشغال مجدد اراضی فلسطین استفاده می کند ( با اینکه عملا در صورت حضور نظامیان صهیونیستی در دره اردن اراضی فلسطینی اشغال شده است)به دیگر سخن اگر نظامیان صهیونیستی از در خارج شوند از پنجره وارد خواهند شد.

اسرائیل شرط جدیدی را برای سازش با فلسطینیان و عرب ها وضع کرده است و آن ضرورت به رسمیت شاختن یهودیت کشور اسرائیل توسط طرفین است. این امر به منزله موافقت فلسطین و کشورهای عربی با انتقال تمام فلسطینیان سرزمینهای 48 و به رسمیت شناختن یهودیت اسرائیل نیز به منزله صحت اسطوره های گمراه کننده اسرائیلی مبنی بر اینکه فلسطین سرزمینی تاریخی برای یهودیان و "ملت بدون سرزمین و سرزمین بدون ملت"وسایر دروغها و ادعاها می باشد و اینکه اسلام و عرب ها هیچ بهره ای از این سرزمین ندارند.

به عنوان شروع امکان انتقال جدید فلسطینیان، رژیم صهیونیستی پیشنهاد پیوستن منطقه مثلث به مناطق فلسطینی را داد ( مناطق فلسطینی و نه کشور فلسطین، تفاوت میان این دو بسیار است). به منظور ناممکن کردن هر گونه امکان تشکیل کشور فلسطین، قانونگذاران صهیونیستی تلاش می کنند با تصویب قوانینی پرداختن به موضوع قدس اشغالی و مسئله آوارگان را در مذاکرات ممنوع کنند، طبق این قانون نخست وزیر یا دولت آینده و هیئت های مذاکراه کننده اسرائیلی تنها بعد از موافقت پارلمان رژیم صهیونیستی حق مذاکراه در مورد دو موضوع مذکور را در میز مذاکرات دارند؛ چرا که شرایط سیاسی در اسرائیل با سرعت فزاینده ای به سمت افزایش تعداد عناصر رادیکال پیش می رود و غیر ممکن است که اعضای جدید پارلمان اسرائیل با بررسی موضوع قدس و آوارگان در میز مذاکرات موافقت کنند.

اسرائیل در نوامبر سال 1967 بیت المقدس شرقی را به بیت المقدس غربی ملحق کرد و از این تاریخ به بعد آنرا پایتخت یکپارچه و غیر قابل تجزیه خود می داند، از این رو با مطرح کردن این موضوع در میز مذاکرات موافقت نمی کند. شاید در آینده ای نزدیک و در صورت تصویب این قوانین در پارلمان این موضوع به همه پرسی گذاشته شود که در این صورت نیز مذاکره در مورد هر یک از این دو مورد غیر ممکن خواهد بود.

در شرایط فعلی گزینه راه حل دو کشور به خاطر مخالف رژیم صهیونیستی ناکام مانده است و این مخالفت روز به روز تقویت می شود؛ همانطور که پافشاری اسرائیل بر یهودیت کشور مسیر را برای راه حل کشور دمکراتیک واحد یا کشور دو ملیتی که برخی خیال آن را در سر می پرورانند به بن بست می کشاند. وقتی می گوییم راه حل تشکیل دو کشور به بن بست رسیده است نه به خودی خود بلکه بر اساس واقعیت های بسیاری که ذکر کردیم، بنابراین تشکیل کشور فلسطین غیر ممکن است و شهرک سازی و مصادره اراضی فلسطین به خاطر دفاع از امنیت رژیم اسرائیل ( همانطور که اسرائیل آن را تبدیل به دستاوزیر و بهانه ای کرده است) هر گونه امکان تشکیل کشور فلسطین را از بین برده است.

بنابراین می توان گفت که درخواست های فلسطینی و عربی برای این راه حل درخواستی غیر واقعی و برگرفته از توهمات و خیالبافی است و این درخواست ها تنها در چارچوب فرار رو به جلو و فرار از واقعیت ها صورت می گیرد.