«تجمع ممنوع»

مسعود زین‌العابدین به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: کتاب «تجمع ممنوع» را که درباره یکی از آزادگان جنگ تحمیلی نوشته‌ام به تازگی از سوی حوزه هنری آذربایجان شرقی منتشر شد.

وی با بیان این‌که این اثر را مرتضی سرهنگی و نصر‌الله زنجانی مورد بررسی قرار داده‌اند، افزود: «تجمع ممنوع» حاصل 50 ساعت مصاحبه با «محمدعلی ملتجایی‌فرد» است. این رزمنده متولد 1345 در تبریز است که در 14 سالگی تصمیم به حضور در جبهه گرفت اما به دلیل سن کم اجازه حضور در جبهه را نیافت و با دستکاری برگه اعزام شخص دیگری راهی جبهه شد و در جبهه به دلیل سن کم به کارهای پشت جبهه و چوپانی مشغول شد. وی همراه با نیروهایی که به خط مقدم رفته بودند، از جبهه بازگشت.

این نویسنده درباره نحوه حضور ملتجایی‌فرد در جبهه‌های جنگ تحمیلی ادامه داد: نهم آبان 1360 وی بار دیگر به جبهه اعزام شد، در مجموعه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آموزش دید و به منطقه دار‌بلوط اعزام شد. در 20 آذر سال 1360، طی عملیات مطلع‌الفجر که نخستین عملیات مشترک سپاه و ارتش بود، ستون پنجم(جاسوسان) این عملیات را به دشمن اطلاع دادند و ملتجاعی‌فرد که به دلیل اصابت گلوله از ناحیه پا مجروح شده بود، به همراه تعدادی دیگر از رزمندگان چند روزی را در بیابان محاصره بودند و در نهایت به اسارت عراقی‌ها درآمدند.

وی در شرح دیگر مرارت‌های این رزمنده افزود: در بیمارستان عراق، پای ملتجایی‌فرد قطع و از اول اسفند60 به اردوگاه العنبر منتقل شد. در این اردوگاه با زنده‌یاد ابوترابی آشنا شد و 27 ماه در اسارت بود. سال 1362 عراق تصمیم گرفت که اسیران قطع عضو (نزدیک به 180 نفر) را آزاد کند. که ملتجایی نیز در نتیجه چنین تصمیمی (9 بهمن 1362) آزاد می‌شود.

زین‌العابدین افزود: وی هفتم آبان سال 63 به جبهه‌ها بازگشت و در مدتی که در ایران حضور داشت، می‌کوشید عکس و نامه‌هایی از خانواده اسیران را که در شهرستان‌های مختلف ایران بودند، به دست اسیران ایرانی در عراق برساند. تمام اسیرانی که زمانی با او هم‌بند بودند، آرزو می‌کردند نامه‌ای از جانب ملتجایی برای آنها نیز ارسال شود و به این ترتیب از احوال خانواده خود باخبر شوند.

نویسنده «تجمع ممنوع» که نزدیک به 2هزار نامه ارسال شده به اسیران را برای نوشتن این کتاب مرور کرده است، با بیان این‌که برخی از نامه‌ها را در پایان کتاب آورده‌ام، اظهار کرد: برخی اسیران نامه‌های جالبی دریافت می‌کردند. برای مثال، پشت عکس امام رضا(ع) در یکی از نامه‌ها، تصویر امام خمینی(ره) جاسازی شده بود و این به روحیه‌بخشی در آن زندان انجامید.

زین‌العابدین «تجمع ممنوع» را در 16 دفتر نوشته است که از دوران کودکی ملتجایی آغاز می‌شود و در فصل‌هایی به موضوع‌هایی چون بازگشت اسیران، عملیات‌های مختلف، تا پایان سال  1367 و پایان جنگ تحمیلی می‌پردازد.

این نویسنده درباره دلیل انتخاب نام «تجمع ممنوع» برای این کتاب توضیح داد: در این کتاب نامه‌های مختلفی آمده اما در نامه‌ای برای تبریک نوروز سال 1366 نوشته شده است: «برادر سپیده صبح بهاری با جمله تجمع ممنوع آمد. سال 66 مبارک» که هم نشان‌دهنده تبریک عید و هم مظلومیت در دوران اسارت است.

انگیزه زین‌العابدین برای نگارش این کتاب کارهای جالبی بود که ملتجایی در دوران جنگ تحمیلی به عنوان یک رزمنده انجام داده بود. وی در این‌باره گفت: علاقه‌مند بودم که با خاطرات او آشنا شوم. امتیاز وی به عنوان یک اسیر ایرانی در عراق که فرصت بازگشت به ایران در سال‌های نخستین جنگ تحمیلی را یافت، برایم جذاب بود.

وی با بیان این‌که با برخی از هم‌رزمان ملتجایی نیز برای نوشتن «تجمع ممنوع» گفت‌و گو داشته‌‌ام، اظهار کرد: در این کتاب از هر شهیدی که نامش در نامه یا خاطره‌ای آمده، شناسنامه‌ای کوتاه در زیرنویس کتاب آورده‌ام.

انتشارات سوره مهر حوزه هنری آذربایجان غربی با حمایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان، «تجمع ممنوع» را در 258 صفحه مصور منتشر کرده است.