12 بهمن 1392

قطب دراویش گنابادی مشایخ منصوب خود را عامل تفرقه خواند


قطب دراویش گنابادی مشایخ منصوب خود را عامل تفرقه خواند

به گزارش سرویس فضای مجازی خبرگزاری فارس، سایت ندای انقلاب نوشت: پس از بستری شدن یک‌هفته‌ای نورعلی تابنده قطب دراویش گنابادی در بیمارستان مهر به علت سرماخوردگی! و غیبت وی در جلسات باصطلاح فقری دراویش،رایزنی مشایخ این فرقه برای تعیین قطب جدید و بدست گرفتن قدرت آغاز شد.

بعد از وقوع این ماجرا با وجود تلاش نزدیکان تابنده برای آرام کردن جو این فرقه، اما غیبت 10 روزه قطب ویلچرنشین سبب تشدید اختلافات درون فرقه‌ای و بحث و جدل بین دراویش شد؛طوری که تابنده با وجود داشتن کسالت برای حفظ موقعیت خود بناچار در روز چهارشنبه دوم دی ماه در خانقاه امیرسلیمانی تهران حاضر شده و دقایقی برای بانوان و آقایان هم‌سلک خود بطور جداگانه صحبت کرد.

تابنده در جلسه با بانوان درویش‌مسلک علت بیماریش را آزمایش الهی برای خودش و دراویش دانست و گفت:کسالتم الحمدالله چیز مهمی نبود، قابلیت رفع داشت که الحمدالله مرتفع شد.بیشتر (برایم) خستگی و نگرانی ایجاد می‌شود،این هم از ناحیه خودِ ما یک مقداری قابل رفع است و یک مقداری هم خداوند باید کمک کند.البته این جریان برای جمع و جامعهٔ ما هم می‌شود گفت،یک آزمایش بود و هم یک قدمِ سلوک.آزمایش بود،به این صورت که خداوند می‌خواست من و شما را امتحان کند که این قدر حرف که زدیم، کتاب نوشتیم در این سنگ خارا اثر کرد یا نه!

وی با اشاره تلویحی به اختلافات درون‌فرقه‌ای فرقه متبوعش،این فرقه را مانند یک تسبیح تشبیه کرد و گفت:مهم‌ترینِ چیز، نزدیک شدن به همدیگر است. اگر چند رشتهٔ نخ به هم وصل باشد و جمعاً همه‌شان در یک نقطه مشترک باشند، همهٔ نخ‌ها اگر بریده شوند، نخ‌های دیگر باید فوری جمع‌ شوند و نزدیک‌تر بشوند، باید این نخ‌ها به هم نزدیک‌تر شوند تا آن تسبیح یا آن حلقه نگه داشته بشود.

قطب ویلچرنشین در ادامه ضمن واکنش نسبت به اقدامات مشایخ منصوب خود برای تعیین قطب جدید،اظهار داشت:متاسفانه در آن یک روزی که تعطیل بود و جشن عید بود،به قول خود من عید دوقلو می‌گفتم،حرف‌هایی شنیدم،البته تحقیق نکردم و نمی‌دانم صحیح است یا شوخی است!رفتار درستی نبوده، نشان دادن وحدت نه اینکه در فیلم نشان بدهند،یعنی در اعمال و افکار ما فهمیده شود که ما همه با هم یکی هستیم. نه تنها این نشان داده نشد بلکه ضدش هم نشان داده شد. وای بر حال آن‌کس یا کسانی که این کار را می‌کنند. ولی خوش به حال ما که الحمدالله اینطور نیستیم!

تابنده در پایان اظهاراتش گفت: ما بعد از این (باید) بدانیم که این جریانات برای هر فردی و برای مجموعهٔ افراد بوجود می‌آید.سعی کنیم در آن جریانات خودمان را از گرداب نجات بدهیم و به هرجهت سعی کنید با هم مهربان باشید.

قطب ویلچرنشین در جلسه با آقایان درویش‌مسلک نیز با ابراز گلایه و ناراحتی از عملکرد مشایخ منصوب خود، گفت: زمان حضرت صالح‌علیشاه، یکی از آقایان با اتومبیل می‌رفتند که از توطئه‌ای نجات پیدا کرده بود.بعد از چند روز که خوب شد،خدمت ایشان به بیدخت آمده بودـ من آنجا بودم ـ بعد گفت که ان‌شاءالله حضرت آقا حالشان خوب است! ایشان فرمودند؛ بله ما همیشه حالمان خوب است،اگر ناراحتی داریم از دست شماهاست.

حالا من یک چیزی شنیدم که چون نمی‌خواهم بدانم، نپرسیدم واقعیتش چیست. ولی همه با هم باید یک دل باشیم، آقایان مشایخ هم باید نمونه و مربی باشند، که هستند ان‌شاءالله!

وی در ادامه با اشاره به رایزنی مشایخ برای تعیین قطب جدید،اظهار داشت:یکی انتقاد کرده بود، شما که می‌گویید همه‌ی مردم دنیا باید (به صوفیه) مشرف بشوند، پس چرا بعضی‌ها که تقاضا می‌کنند رد می‌کنید. گفتم برای اینکه آنها تقاضایی که می‌کنند، تقاضای مقام است، تقاضای احترام است. ولی هرکسی تقاضایش تقاضای بیعت باشد، ما چاکر او هستیم، اصلا برای همین آمده‌ایم. باز می‌خواهم از آقایان مشایخ خواهش کنم، نمی‌گویم دستور، برای اینکه در اختیاراتی که همیشه دارند نمی‌خواهم چیزی وارد بشود. خواهش کنم که در تعداد قبولی‌ها و کسانی که مورد قبولی قرار می‌دهند دقت بفرمایند. تربیت فقرای حاضر مهم‌تر است. باید هر یک از فقرای ما، مدل باشند انشاالله. این حرف‌هایمان که گذشت. همان طوری که گفتم ما در مقامِ دفاع سنگ خارا، ولی در دوستی آب روانیم.


فارس،