گفت و گو با مردم در نمایشگاه کتاب

در بیست و هفتمین نمایشگاه کتاب تهران  نیز همچون ادوار گذشته نقطه نظرهای مردم شنیدنی است . آقای ابراهیم دادفر دانشجوی رشته تاریخ از کم بودن پایگاههای اطلاع رسانی راجع به کتب و ناشران گلایه داشت و می گفت برای یک سوال باید مسیر زیادی را در داخل شبستان طی کند تا به یک پایگاه اطلاع رسانی برسد. به همین دلیل پایگاههای اطلاع رسانی نیز به مراتب بیشتر از ظرفیت و توان خود پاسخگوی سوالات انبوه مراجعین هستند . وی مدعی بود که افزایش تعداد این پایگاها در نقاط مختلف  شبستان کار سختی نخواهد بود .

 خانم فاطمه پناهی محقق از نبود نرم افزاری که جایگاه کتابها را به صورت موضوعی از یکدیگر تفکیک کند ناراضی بود . او می گوید اگر یک پژوهشگر بخواهد راجع به یک موضوع خاص تحقیق کند و نام کتاب خاصی را نیز در این رابطه نداند ناچار است همه نمایشگاه را زیر پا بگذارد و نرم افزاری وجود ندارد که محتوای آثار موجود در نمایشگاه را از نظر موضوعی تفکیک کند. او می افزاید این یک کار نرم افزاری است و اجرای آن نیازی به تغییر فرم چیدمان غرفه ها ندارد .

آقای محمد رضا عابدی دوستدار کتاب می گوید از شهرستان آمل برای دیدن نمایشگاه بین المللی کتاب به تهران آمده است . زیرا در شهرستانها چنین نمایشگاههایی برپا نمی شود و این برای استقبال کنندگان غیر تهرانی ناگوار است . از طرفی بسیاری دیگر از مشتاقان کتاب قادر نیستند شهرهای دور خود را ترک کنند و به تهران بیایند ونمایشگاههای استانی نیز که گهگاه در استانها و شهرهای مختلف برگزار می شود غنای نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را ندارند.

خانم شیوا فرح اندوز دبیر بازنشسته آموزش و پرورش که از تراکم بیش از حد جمعیت در بخش جنوبی نمایشگاه به تنگ آمده بود ، می گوید قرار بود جای بزرگ و مناسبی در همین منطقه عباس آباد برای برگزاری نمایشگاههای کتاب ساخته شود . حتی اطلاع رسانی های اولیه آن هم صورت گرفته بود ولی دیگر خبری در این رابطه منتشر نمی شود . نتیجه چه شده ؟ آیا در سالهای آینده نیز قرار است مصلی تهران محل برگزاری نمایشگاههای کتاب باشد ؟

آقای دکتر امیر پاکدل استاد دانشگاه می گوید تکنولوژی های روز در کنار رفاهی که برای مردم دارند متاسفانه همواره نیاز قشر کتابخوان را به خرید کتاب کمتر می کنند و هرچه انتظارات مردم از نمایشگاههای کتاب از طریق اینترنت و نرم افزارهای وابسته به آن برطرف شود مراجعه آنها به نمایشگاه کتاب و خریدن کتاب متاسفانه کمتر می شود و به نظر می رسد برای رفع این مشکل یک مدیریت جهادی و عزم ملی از سوی مسئولان فرهنگی کشور ضروری است .

آقای محمدرضا قائمی نویسنده ، از بالا بودن قیمت کتاب و پایین بودن قدرت خرید مردم گله مند بود . آقای ایرج افضلی زاده  نویسنده  می گوید نمایشگاه کتاب هرچند از نظر تعداد بازدیدکنندگان در نقطه قابل قبولی قرار دارد اما خروجی نمایشگاه هنوز در ایران راضی کننده نیست زیرا سرانه مطالعه در کشور با وجود این همه استقبال از نمایشگاه مناسب نیست. وی ضعف توان مالی مردم را نیز در این نتیجه گیری موثر دانست .

 در همین رابطه خانم راضیه تجار نیز از پایین بودن سرانه مطالعه در کشور ناراضی بود و می گفت: هر چند در سال های گذشته برای تقویت مطالعه فعالیت هایی صورت گرفته اما برای رفع این مشکل باید از دوره کودکی برای تشویق افراد به مطالعه برنامه ریزی کرد . وی با اشاره به اینکه فرهنگ کتاب و کتابخوانی از خردسالی باید در شخصیت کودکان نهادینه شودگفت :

کتاب باید از مهد کودک وارد زندگی کودک شود و والدین برای تشویق کودکان به کتابخوانی باید برای آنان کتاب بخوانند و خواندن کتاب در هنگام خواب باعث آشنایی هر چه بیشتر کودک به مقوله کتاب می شود.

وی افزود:  مدارس باید کلاس های مطالعه و قصه گویی برای دانش آموزان برگزار کنند زیرا این کلاس ها برای آنان از جذابیت های خاصی برخوردار است. کتاب نیز همواره باید در دسترس مردم باشد و قرار گرفتن این وسیله در سبد خانوار یک ضرورت است. وی به مطالعه والدین اشاره کرد و گفت: وقتی والدین اهل کتاب و مطالعه باشند این رفتار در کودک تاثیر می گذارد و ورود کتاب به خانه از ضروریات است. وی نقش رسانه ها در تشویق و ترغیب کودکان به مطالعه را حیاتی خواند و گفت:  نویسندگان نیز باید مخاطب شناس باشند و موضوعات مناسبی برای تالیف کتاب انتخاب کنند. وی جذابیت فرم، جلد و بسته بندی کتاب را در ترغیب کودکان به مطالعه تاثیرگذار دانست و گفت: کتاب و مطالعه یک نیاز دائمی است و تنها در ایام نمایشگاه نباید به این مقوله پرداخت . به گفته وی باید زیر ساخت های گسترش مطالعه در کشور درست شود.