درباره ی روز جهانی قدس

از همان نخستین سال‏های اشغال پاره تن اسلام، با مقاومت فلسطینیان و اعتراض مسلمانان و دیگر انسان‏های آزاده جهان، نهضت مقابله با اسرائیل و حمایت از فلسطین مظلوم شکل گرفت. با پیروزی انقلاب اسلامی، ملت مسلمان ایران به ویژه پس از صدور پیام تاریخی امام امت در سال 1358 مبنی بر نام‏گذاری آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان روز جهانی قدس، مسئله آزادسازی فلسطین از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمان‏های خویش قرار داد. از این رو، همه ساله، روز قدس را به روز فریاد کشیدن بر سر ستم‏کاران تاریخ و به لرزه درآوردن پایه‏های سست رژیم اسرائیل تبدیل کرده است.

 

اهمیت بیت المقدس از نظر اسلام

بیت المقدس به عنوان مهم‏ترین شهر فلسطین، از نظر اسلامی اهمیت ویژه‏ای دارد؛ زیرا مسجدالاقصی، نخستین قبله مسلمانان در این شهر تاریخی است.

از آغاز هجرت پیامبر اسلام به مدینه تا سال دوم هجری، قبله پیامبر در هنگام نماز و نیایش، بیت‏المقدس بود و بی‏شک، پیش از هجرت نیز در سیزده سالی که پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله در مکه مکرمه اقامت داشت، رو به بیت المقدس می‏ایستاد و نماز می‏گزارد. از این رو، این شهر، قبله نخستین، بلدالامین و حرم امن شناخته می‏شود.

افزون بر این، مسجدالاقصی هنگام معراج رسول اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نیز ارزش و قداست خود را نشان داد، به‏گونه‏ای که خداوند می‏فرماید شبانه پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله را از مسجدالحرام به مسجدالاقصی ـ که اطراف آن را پربرکت گردانیده است ـ سیر داد تا آیات و نشانه‏های الهی را به او نشان دهد.

 

روز قدس؛ آغازی بر یک پایان

حضرت امام خمینی رحمه‏الله در پیام خود در سال 1358، با نام‏گذاری آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به «روز قدس» فرمود: «من در طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم. ... من از عموم مسلمانان جهان و دولت‏های اسلامی می‏خواهم برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن، به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‏کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می‏تواند تعیین‏کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طی مراسمی، هم‏بستگی بین‏المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند».

امام راحل با تدبیر الهی خویش و نام‏گذاری روز قدس، مبارزه با اسرائیل و دفاع از حقوق ملت مظلوم فلسطین را به عنوان تکلیفی اسلامی به همه مسلمانان از فرقه‏ها و ملیت‏ها و زبان‏های گوناگون گوشزد کرد و اعلام داشت که حمایت از اسرائیل، خیانت به اسلام است.

 

وجوب جهاد بر ضد اسرائیل

در طول دهه پنجاه خورشیدی، حضرت امام رحمه‏الله در اعلامیه‏های گوناگون در پاسخ به نامه‏های مردم، دانشجویان و علما، مبارزه برای آزادسازی فلسطین و حمایت از گروه‏های مبارز فلسطینی را بر تمام مسلمانان واجب دانست و در تاریخ هفدهم مهر ماه سال 1357، اسرائیل را «غده سرطانی» نامید.

حضرت امام خمینی رحمه‏الله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مصاحبه‏ای با شبکه تلویزیونی سی‏بی‏اس امریکا به صراحت فرمود: «ملت مسلمان ایران و هیچ مسلمانی و اصولاً هیچ آزاده‏ای، اسرائیل را به رسمیت نمی‏شناسد و ما همواره حامی برادران فلسطینی و عرب خود خواهیم بود. ... اسرائیل مطرود ماست و ما برای همیشه نه نفت به او می‏دهیم و نه او را به هیچ وجه می‏شناسیم.» بنیان‏گذار کبیر انقلاب اسلامی همچنین در پیام برائت از مشرکین در سال 1366 فرمودند:

«ملت‏های مسلمان باید به فکر نجات فلسطین باشند و مراتب انزجار و تنفر خویش را از سازش‏کاری و مصالحه رهبران ننگین و خودفروخته‏ای که به نام فلسطین، آرمان مردم سرزمین‏های غصب شده و مسلمان این خطه را به تباهی کشیده‏اند، به دنیا اعلام کنند. ... ملت‏های مسلمان از مبارزه با این شجره خبیثه و ریشه‏کن کردن آن دست نخواهند کشید».

 

انقلاب اسلامی و آرمان قدس

بی‏شک، یکی از اثرات کلیدی انقلاب اسلامی، ایجاد حس جمعی و وحدت اسلامی میان مسلمانان جهان بود. در حقیقت، عملکرد فرافرقه‏ای و جهانی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه ‏ در سطح جهانی اسلام، به ویژه مسأله قدس شریف، موجب وحدت و هم‏دلی مسلمانان بر محور اسلام و آرمان‏های بلند اسلامی شد.

شهید دکتر فتحی شقاقی، از رهبران برجسته جنبش اسلامی فلسطین (حماس) درباره این منطق وحدت‏بخش اندیشه امام خمینی رحمت الله علیه ‏ می‏گوید: «هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی رحمت الله علیه ‏ نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دل‏هایشان زنده کند. ... با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ما به خود آمدیم و دریافتیم که امریکا و اسرائیل نیز قابل شکست هستند. ما فهمیدیم که با الهام از دین اسلام می‏توانیم معجزه کنیم. از این رو، ملت مجاهدان در فلسطین، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران را به دیده تقدیر می‏نگرند و امام خمینی رحمه‏الله را از رهبران جاوید تاریخ می‏دانند».

در اندیشه امام خمینی رحمت الله علیه ‏ ، صهیونیسم حرکتی بر ضد اسلام و مسلمانان است و ایشان با نام‏گذاری روز قدس و تغییر این مسئله از مقوله‏ای صرفا عربی به مقوله‏ای اسلامی، جهان اسلام را به وحدت در برابر خطر بزرگ اسرائیل فراخواند. در همین راستا، ایشان در تاریخ اول اردی‏بهشت سال 1358 فرمود: «بر مسلمین و بر دولت‏های اسلامی است که باهم متحد شوند و این جرثومه فساد را از بن و بیخ برکنند«.

 

قدس؛ محور انسجام اسلامی

بی‏گمان، انسجام اسلامی، به ویژه در شرایط کنونی، ضرورتی انکارناپذیر در جهان اسلام است. در این میان، مسئله فلسطین و آزادی قدس شریف، از جمله نقاط اشتراکی است که می‏تواند محور وحدت و انسجام اسلامی باشد. از این رو، روز قدس در سال انسجام اسلامی باید به دیده دیگری نگریسته شود و برای آن برنامه‏ریزی صورت پذیرد؛ چه آن که هر عقل سلیمی می‏پذیرد که بی‏توجهی یا کم‏توجهی به آرمان فلسطین به عنوان قلب جهان اسلام، چه ضربه جبران‏ناپذیری به جهان اسلام وارد خواهد آورد. از این رو، بر همه ملت‏های مسلمان است که فراتر از شعارها و اقدامات معمولی و کم‏اثر، این روز بزرگ را که در حقیقت روز مقابله مستضعفان با مستکبران است، گرامی بدارند. پس در شرایطی که خطر اسرائیل، امروز متوجه همه خاورمیانه و سرزمین‏های اسلامی است، انسجام و وحدت مسلمانان درباره موضوع فلسطین و مقابله با خوی تجاوزگرانه اسرائیل، تنها راه سربلندی اسلام و مسلمانان است.

 

خطر حکومت صهیونیستی

خطری که از روز تأسیس حکومت صهیونیستی در سرزمین اسلامی فلسطین، بیت المقدس را تهدید می‏کرد، سرانجام در حمله اسرائیل به کشورهای عربی در ژوئن 1967 میلادی رخ داد. بدین ترتیب، مسجد الاقصی، نخستین قبله مسلمانان جهان، به دست متجاوزان تجاوزکار صهیونیست افتاد.

دولت اسرائیل همان زمان با گستاخی تمام اعلام کرد که اداره بیت المقدس را برای همیشه در دست خواهد داشت. البته پیش از تأسیس حکومت غاصب یهود در فلسطین، رهبران جنبش صهیونیسم همیشه در آرزوی این بودند که روزگاری بیت المقدس را تصرف کنند و آن را از حاکمیت مسلمانان به‏درآورند، به‏گونه‏ای که آلفرد موند، از رهبران برجسته صهیونیسم در اوایل قرن بیستم میلادی، به یهودیان چنین وعده می‏داد: «روزی که هیکل سلیمان را تجدید بنا کنیم، خیلی نزدیک است و من در آینده حیات خود را وقف تجدید این بنا بر ویرانه‏های مسجد الاقصی می‏کنم».

 

نژادپرستی صهیونیسم

یکی از مهم‏ترین مباحث درباره صهیونیسم، مسئله نژادپرستی آنان است که از آن دم می‏زنند و حتی به آن مباهات می‏کنند. در اینجا، به بعضی از عقاید آنها در این باره اشاره می‏کنیم:

1. ارواح یهود از ارواح دیگران برتر است؛ زیرا ارواح یهود جزو خداوند است، چنان‏که فرزند جزو پدرش است. روح‏های یهود نزد خداوند عزیزتر است؛ زیرا ارواح دیگران، شیطانی و مانند ارواح حیوانات است.

2. بهشت مخصوص یهود است و هیچ کس به جز آنها داخل آن نمی‏شود، ولی دوزخ، جایگاه مسیحیان و مسلمانان است.

3. اسرائیلی نزد خداوند بیش از فرشتگان، محبوب و معتبر است. اگر یک نفر غیریهودی یک یهودی را بزند، باید او را کشت. چنان‏که انسان بر حیوانات فضیلت دارد، یهود هم بر اقوام دیگر برتری دارد.

4. هرگاه یهودی و اجنبی شکایت داشته باشند، باید حق را به جانب یهودی داد، اگرچه باطل باشد. ربودن اموال دیگران از راه ربا مانعی ندارد. حیات و زندگانی دیگران ملک یهود است، چه رسد به اموال آنها.

5. ما ملت برگزیده خداوندیم. از این رو، خداوند برای ما حیوانات انسانی آفریده است، مانند مسیحیان و مسلمانان و بوداییان تا بر آنها سوار شویم.

 

امریکا؛ حامی اصلی اسرائیل

پس از پایان جنگ جهانی دوم، یکی از سیاست‏های تغییرناپذیر امریکا، حمایت از اسرائیل و تلاش برای تقویت آن بوده است. البته در سال‏های پیدایش و اعلام استقلال اسرائیل نیز امریکا، نخستین کشوری بود که آن را به رسمیت شناخت و در تمامی سازمان‏ها و مجامع بین‏المللی از آن دفاع کرد.

در طول شش دهه اخیر، کارگزاران سیاست خارجی امریکا حمایت از اسرائیل را سرلوحه کار خویش قرار داده‏اند. آنها در طول این سال‏ها کوشیده‏اند در بالاترین سطح، منافع این رژیم را تأمین کنند. در این میان، استفاده از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای ناکام گذاشتن طرح‏های ضداسرائیلی، نمونه کوچکی از حمایت از رژیم صهیونیستی است.

 

معنای هولوکاست

هولوکاست از دو واژه هولو به معنای همه و کاست به معنای سوزاندن با آتش، تشکیل شده است و در اصطلاح به کشتار یهودیان در زمان هیتلر در کوره‏های آدم‏سوزی یا اتاق‏های گاز گفته می‏شود که برای نخستین بار از سوی فردی به نام الی ویزل ابداع شد.

مدعیان هولوکاست به گزاف معتقدند شش میلیون یهودی در طول جنگ جهانی دوم در اتاق‏های گاز با گاز سمی کشته و در کوره‏های آدم سوزی اردوگاه‏های ارتش آلمان سوزانده شده‏اند. نکته جالب توجه اینکه هولوکاست در زبان لاتین با حروف بزرگ نوشته می‏شود و به بیان صهیونیست‏ها، علت نوشتن این‏گونه واژه هولوکاست، اختصاص آن به یهودیان است.

گروه‏های صهیونیستی درصددند با بزرگ‏نمایی دردها و رنج‏های جمع اندکی از یهودیان، از این مسئله بهره‏برداری سیاسی کنند. آنان با طرح مسئله هولوکاست در طول دهه‏های اخیر کوشیده‏اند هر گونه مخالفت با برنامه‏های توسعه‏طلبانه خود را خنثی سازند.

 

هولوکاست؛ حریم ممنوعه

در تاریخ سیزده ژوئیه سال 1990، قانونی درباره آزادی رسانه‏ها در فرانسه وضع شد که بر اساس مفاد آن، زیر سؤال بردن مسأله هولوکاست در سه فرضیه اساسی مربوط به آن، یعنی کشتار ادعایی یهودیان، اتاق‏های ادعایی کشتار با گاز و آمار ادعایی شش میلیون کشته یهودی در جنگ جهانی دوم، جرم است و هر کس در فرانسه از این قانون سرپیچی کند، به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت جریمه‏ای بین دو تا سیصد هزار فرانک محکوم می‏شود.

به تدریج، بر اثر اعمال فشار سازمان‏های یهودی بین اللملی، به تقلید از فرانسه، در کشورهایی همچون آلمان، اتریش، بلژیک، سوئیس و اسپانیا نیز قوانین مشابهی به تصویب رسید. پس از جنگ جهانی دوم، دانشمندان و پژوهشگران بسیاری با تحقیق درباره مسئله هولوکاست، به نتایجی غیر از گفته‏های مدعیان آن رسیدند. البته بسیاری از آنها، یا کرسی تدریس را در دانشگاه‏ها از دست دادند یا برای سال‏ها به زندان افتادند. تا بیاموزند که در اروپای آزاد نباید بر خلاف آنچه صاحبان زر و زور می‏گویند، سخن راند.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی