دبیرکل اسبق سازمان ملل: شورای امنیت، حق ایران را در جنگ پایمال کرد

 روز 20 تیر 1383 «خاویر پرز دکوئه‌یار» دبیرکل وقت سازمان ملل در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی گفت: «علت بی‌اعتمادی طولانی ایرانی‌ها به شورای امنیت سازمان ملل در خلال جنگ با عراق، حمایت قدرتهای دائم عضو شورا از عراق بود.

دبیرکل سازمان ملل در این مصاحبه اظهار داشت: در حالی که دادگاه محاکمه صدام حسین رئیس جمهوری ساقط شده عراق در جریان است، تجاوز عراق به ایران در فهرست اتهامات وی جای نگرفت. این به معنای پایمال شدن حق مسلم ایرانیان است. چنین امری در حالی صورت می‌گیرد که سالها قبل سازمان ملل رسماً بغداد را در جنگ ایران وعراق متجاوز شناخت اما هیچ پیگیری حقوقی خاصی در این مورد انجام نشد.

 دکوئه‌یار گفت: متأسفانه هیچ واکنشی از طرف شورای امنیت (در قبال حمله عراق به ایران) صورت نگرفت، این چیزی است که ایرانی‌ها همیشه بر آن تأکید داشته‌اند؛ اعضای شورا در واقع حمله عراق به ایران را پذیرفتند بدون آن که در قبال آن واکنشی از خود نشان دهند.

 دبیرکل پیشین سازمان ملل متحد که در زمان مصاحبه، سفیر پرو در پاریس بوده است و در آذر 1370 با ارائه گزارشی به شورای امنیت سازمان ملل به صراحت از عراق به عنوان آغازکننده جنگ نام برد، افزود: «موضع ایران هم طبعاً انتقاد دایم از شورای امنیت بود؛ مقامات ایران اصلاً به این شورا اعتماد نداشتند، هیچوقت هم اعتماد پیدا نکردند و این کار دبیرکل سازمان ملل را خیلی مشکل می‌کرد.»

وی گفت: «ایرانی‌ها همواره گلایه داشتند که چرا شورای امنیت در زمان حمله عراق به ایران حرکتی نکرد. مشکلی که من با ایران داشتم این بود که همواره از من میخواستند عراق را متجاوز اعلام کنم که طبیعی بود که این مسئله با مخالفت عراق مواجه می‌شد.» وی افزود: «من دستور دادم کمیته‌ای از چند کارشناس بلژیکی و از کشورهای دیگر تشکیل شد؛ تحقیقی طولانی انجام دادند و به من اطلاع دادند که عراق مقصر و آغازگر جنگ بوده است، من هم آن را اعلام کردم. البته عراقیها خیلی از این جهت از من گلایه کردند؛ اما من مطمئن هستم که اگر این مطلب اعلام نمی‌شد، صلح برقرار نمی‌شد.»

  دبیرکل پیشین سازمان ملل متحد همچنین در پاسخ به سئوالی مبنی بر این که چرا شورای امنیت سازمان ملل حاضر به پذیرش نتیجه این گزارش نشد؟ گفت: «بله قبول نکردند، اما از آنجایی که من گزارش کمیسیون را به سرعت به شورای امنیت ارائه دادم شورای امنیت آن را به عنوان یک سند پذیرفت؛ ولی طبق آیین‌نامه کاری خود موظف نبود درباره آن اظهارنظر کند. وی افزود: باید این نکته را اضافه کنم که به نظرم اشکال سازمان ملل این بود که پس از پایان جنگ ایران و عراق به تنبیه آغازگر جنگ نپرداخت. در مورد کویت بلافاصله و کاملاً آشکارا گفتند که باید صدام را چگونه تنبیه کرد. در حالی که درباره ایران و عراق هیچیک از قدرتهای بزرگ حتی روسیه یا چین هم متجاوز را محکوم نکردند. این در حالی است که بی‌بی‌سی پیشتر در گزارشی درباره علت حذف اتهام حمله به ایران از فهرست اتهامات صدام نوشته بود که این اتهام پای آمریکا، انگلیس و همچنین کشورهای عربی منطقه را به عنوان حامیان این جنگ به میان می‌کشید.