رئیس مجلس ، قاچاقچی مواد مخدر!

رضا حکمت فرزند حاج حسام الدین شیرازی معروف به سردار فاخر از جمله سیاستمداران طرفدار انگلیس بود که در اکثر سالهای مجلس پانزدهم تا بیستم ، ریاست آن را بر عهده داشت . او با حفظ سمت ریاست مجلس ، در کار داد و ستد مواد مخدر نیز دست داشت و از قاچاقچیان فعال دوران حکومت محمدرضا پهلوی محسوب می‌شد . شاید دو سند زیر معرف شخصیت سردار فاخر باشد :

سند اول :
به : 327 تاریخ: 21/6/49
از : شماره: 29673/20 ه‍
موضوع: سردار فاخر حکمت
در تاریخ 11/6/49 ساعت 1700 نصراله انتظام و احمدی بختیاری و سناتور نمازی به اتفاق به باشگاه ایران رفته و ضمن صحبت، انتظام اظهار نمود سردار فاخر حکمت را در اروپا دیدم ولی سرحال به نظر نمی‌رسید نمازی گفت بله چند روز به ایران آمد و روز جمعه هم در منزل من هستند. احمدی گفت این سردار فاخر حکمت زندگی‌اش از کجا می‌گذرد نمازی گفت حقوق جزئی که می‌گیرد. انتظام اظهار داشت حقوقش که به جایی نمی‌رسد و خانه‌هایی را که می‌فروشد یا عوض می‌کند در آنها استفاده می‌کند مخصوصاً خانه‌ای را که به سازمان امنیت فروخت خیلی گران فروخت البته دستور بود که از ایشان گرانتر بخرند. نمازی گفت بله ولی شنیده‌ام در موقع ریاست مجلس نیز از اتومبیل مجلس زیاد استفاده کرده انتظام گفت در موقع رفتن و آمدن از شیراز اتومبیل را تریاک یا چیز دیگری بار می‌کرده چون‌که اتومبیل او را کسی بازرسی نمی‌کرده است.
نظریه یکشنبه : در مورد حمل تریاک توسط سردار فاخر در زمانی که ریاست مجلس را به‌عهده داشت در بین مردم شایعاتی وجود دارد. تاکستانی

سند بعدی
شماره: 2-3-972 تاریخ: 20/3/37
موضوع: حمل تریاک قاچاق
در مسافرت اخیر آقای سردار فاخر حکمت رئیس مجلس شورای ملی به شیراز مشارالیه به اتفاق بدرالملوک حکمت همشیره‌زاده‌اش به جمع‌آوری محصول مزارع تریاک املاک خود پرداخته و تریاکها در دو نوبت به وسیله اتومبیل مذکور و به همراهی آقای سردار فاخر حکمت تا آخرین نقطه حوزه استحفاظی ژاندارمری شیراز حمل و در آنجا به گل‌مکانی قاچاق‌ فروش معروف تحویل گردیده و نامبرده نیز به همراهی بانو بدرالملوک حکمت که دارای کارت شناسایی آقای رئیس مجلس بود، تریاکها را به تهران حمل و تحویل حسین سیگاری و داودی قاچاق‌فروشان معروف نموده‌اند.
توضیح آنکه پس از ورود تریاکهای فوق به تهران بهای تریاک به میزان قابل ملاحظه‌ای تقلیل یافته و 75 گرم آن از 2800 ریال به 1100 ریال تنزل نموده است.