24 اسفند 1391
استعداد شهربانى قم براى جلوگیرى از حوادث بسیار کم است
تیمسار ریاست ساواک
تاریخ 15/3/42
با اقداماتیکه شب گذشته انجام گردیده است بیم آن میرود که روز جارى در قم تظاهراتى بنفغ خمینى انجام گردد. یک گروهان سرباز گارد که فعلاً در قم هستند اجازه هیچگونه اقدامى را ندارند و استعداد شهربانى قم نیز براى جلوگیرى از حوادث بسیار کم است.1
15/3/42 199 بدیعى
0630/15/3مهرى
1 ـ خاطره حضرت آیتاللّه على مشکینى از وقایع 15 خرداد 42 س ـ زمینههاى حرکت حوزه علمیه قم در فروردین 42 که مصادف با سالروز وفات امام صادق بود و منجر به سرکوبى شدید توسط عمال رژیم گشت چه بود و خاطرات شما از این فاجعه چیست؟
ج ـ از چند ماه قبل از فروردین 42 بدنبال تصویب لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى و حذف سوگند بکتاب (قرآن) از آن و رفراندم قلابى شاه و مواد استعمارى ششگانه نطفه جنبش و انقلاب اسلامى توسط مراجع تقلید و روحانیت مبارز که در راس آن امام خمینى قرار داشت بسته شد و با صدور اعلامیهها از طرف مراجع و تلگرافات و طومارهاى فراوان به پشتیبانى از خواست روحانیت از طرف مردم و انعقاد مجامع وعظ و سخنرانى و گاهى تظاهرات و یا تعطیل بازار و نظایر آن موجى تازه و حرکتى انقلابى در جامعه مسلمان بوجود آمد و حوزه علمیه قم در آن ایام شاهد مراجعه مردم مسلمان ایران بانواع گوناگون بمراجع تقلید بود طلاب و محصلین و اساتید حوزه نیز در روشنگرى ملت با صدور اعلامیهها و ایراد خطابهها نقشى بزرگ داشتند. تا آنکه از طرف امام و بعضى دیگر از مراجع عید نوروز بعنوان عزاى ملى اعلام گردید و در سراسر ایران بساط شادى و برگزارى مراسم عید برچیده شد و مردم شهرستانها براى اعلام همبستگى و تماس نزدیک با مراجع در ایام عید رهسپار قم گردیدند یک روز قبل از تحویل سال امام خطابهاى بسیار مهیج در مسجد اعظم ایراد فرمودند و موجى از احساسات و نفرت علیه حکومت بوجود آوردند.
روز اول فروردین که مصادف با سالروز شهادت امام صادق (ع) بود در منزل مراجع مجلس عزادارى برقرار بود و ایادى محمدرضا براى بهمزدن مجلس در منزل امام شروع باخلالگرى نمودند ولى با تهدید امام مواجه شدند و لذا از انجام برنامهاى که داشتند منصرف گردیدند.
عصر آنروز در مدرسه فیضیه مجلس معظمى از طرف بعضى از مراجع تقلید حضرت آیهاللّه گلپایگانى منعقد شده بود و عدهاى از همان مأمورین با لباس معمولى با فریاد جاویدشاه در هنگام سخنرانى مجلس را بهمزدند و بضرب و جرح طلاب و محصلین و شکستن درب و پنجره حجرات مدرسه مشغول گردیدند و تاحدود یکساعت از شب این وضع ادامه داشت و در سراسر شهر محیطى پر از رعب و وحشت پدید آوردند و در هر کوى و برزن بفردى از روحانیون که برخورد میکردند از زدن و توهین فروگذار نمىنمودند. و حدود سه روز عصرها در خیابانهاى مرکزى شهر عدهاى چماق بدست از همان مأمورین شعار و خطابه علیه روحانیت و زدن و فحاشى مىپرداختند. و یأس و ناامیدى عدهاى را فراگرفته و میرفت تا سرکوبى دولت نتیجهاى منفى در جنبش پدید آورد ولى با خطابهاى که امام روز دوم فروردین یعنى روز دوم حادثه فیضیه و اعلامیهاى آتشین تحت عنوان شاه دوستى یعنى غارتگرى، شاه دوستى یعنى درهم کوبیدن اسلام و حوزههاى علمیه و شاه دوستى یعنى... روح تحرک و شجاعت و امید را در همه مردم دمید و تمام نقشههاى حکومت را نقش برآب ساخت و از حادثه فیضیه موجى خروشان در تمام ایران بوجود آورد و در فاصله آن حادثه تا 15 خرداد با اعلامیهها و خطابهها و روشنگرى که از طرف حوزه علمیه و سایر قشرهاى روشن میشد مبارزه در سطحى وسیع قرار گرفت و در محرم آنسال دستجات عزادارى و مجالس وعظ محور عزا و مصیبت را فیضیه قرار دادند. تا آنکه شاه مجبور شد دست بیک عمل حاد بزند و در دوازدهم محرم (15 خرداد) امام وعده زیادى از روحانیون و علماء را دستگیر و به دنبال این دستگیرى یک هیجان عمومى در تهران و قم و کاشان و بسیارى از شهرستانها پیدا شد و براى سرکوبى ملت حدود 15 هزار نفر را برگبار گلوله بستند. کیهان 29 شهریور 1358 صفحه6
تاریخ 15/3/42
با اقداماتیکه شب گذشته انجام گردیده است بیم آن میرود که روز جارى در قم تظاهراتى بنفغ خمینى انجام گردد. یک گروهان سرباز گارد که فعلاً در قم هستند اجازه هیچگونه اقدامى را ندارند و استعداد شهربانى قم نیز براى جلوگیرى از حوادث بسیار کم است.1
15/3/42 199 بدیعى
0630/15/3مهرى
1 ـ خاطره حضرت آیتاللّه على مشکینى از وقایع 15 خرداد 42 س ـ زمینههاى حرکت حوزه علمیه قم در فروردین 42 که مصادف با سالروز وفات امام صادق بود و منجر به سرکوبى شدید توسط عمال رژیم گشت چه بود و خاطرات شما از این فاجعه چیست؟
ج ـ از چند ماه قبل از فروردین 42 بدنبال تصویب لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى و حذف سوگند بکتاب (قرآن) از آن و رفراندم قلابى شاه و مواد استعمارى ششگانه نطفه جنبش و انقلاب اسلامى توسط مراجع تقلید و روحانیت مبارز که در راس آن امام خمینى قرار داشت بسته شد و با صدور اعلامیهها از طرف مراجع و تلگرافات و طومارهاى فراوان به پشتیبانى از خواست روحانیت از طرف مردم و انعقاد مجامع وعظ و سخنرانى و گاهى تظاهرات و یا تعطیل بازار و نظایر آن موجى تازه و حرکتى انقلابى در جامعه مسلمان بوجود آمد و حوزه علمیه قم در آن ایام شاهد مراجعه مردم مسلمان ایران بانواع گوناگون بمراجع تقلید بود طلاب و محصلین و اساتید حوزه نیز در روشنگرى ملت با صدور اعلامیهها و ایراد خطابهها نقشى بزرگ داشتند. تا آنکه از طرف امام و بعضى دیگر از مراجع عید نوروز بعنوان عزاى ملى اعلام گردید و در سراسر ایران بساط شادى و برگزارى مراسم عید برچیده شد و مردم شهرستانها براى اعلام همبستگى و تماس نزدیک با مراجع در ایام عید رهسپار قم گردیدند یک روز قبل از تحویل سال امام خطابهاى بسیار مهیج در مسجد اعظم ایراد فرمودند و موجى از احساسات و نفرت علیه حکومت بوجود آوردند.
روز اول فروردین که مصادف با سالروز شهادت امام صادق (ع) بود در منزل مراجع مجلس عزادارى برقرار بود و ایادى محمدرضا براى بهمزدن مجلس در منزل امام شروع باخلالگرى نمودند ولى با تهدید امام مواجه شدند و لذا از انجام برنامهاى که داشتند منصرف گردیدند.
عصر آنروز در مدرسه فیضیه مجلس معظمى از طرف بعضى از مراجع تقلید حضرت آیهاللّه گلپایگانى منعقد شده بود و عدهاى از همان مأمورین با لباس معمولى با فریاد جاویدشاه در هنگام سخنرانى مجلس را بهمزدند و بضرب و جرح طلاب و محصلین و شکستن درب و پنجره حجرات مدرسه مشغول گردیدند و تاحدود یکساعت از شب این وضع ادامه داشت و در سراسر شهر محیطى پر از رعب و وحشت پدید آوردند و در هر کوى و برزن بفردى از روحانیون که برخورد میکردند از زدن و توهین فروگذار نمىنمودند. و حدود سه روز عصرها در خیابانهاى مرکزى شهر عدهاى چماق بدست از همان مأمورین شعار و خطابه علیه روحانیت و زدن و فحاشى مىپرداختند. و یأس و ناامیدى عدهاى را فراگرفته و میرفت تا سرکوبى دولت نتیجهاى منفى در جنبش پدید آورد ولى با خطابهاى که امام روز دوم فروردین یعنى روز دوم حادثه فیضیه و اعلامیهاى آتشین تحت عنوان شاه دوستى یعنى غارتگرى، شاه دوستى یعنى درهم کوبیدن اسلام و حوزههاى علمیه و شاه دوستى یعنى... روح تحرک و شجاعت و امید را در همه مردم دمید و تمام نقشههاى حکومت را نقش برآب ساخت و از حادثه فیضیه موجى خروشان در تمام ایران بوجود آورد و در فاصله آن حادثه تا 15 خرداد با اعلامیهها و خطابهها و روشنگرى که از طرف حوزه علمیه و سایر قشرهاى روشن میشد مبارزه در سطحى وسیع قرار گرفت و در محرم آنسال دستجات عزادارى و مجالس وعظ محور عزا و مصیبت را فیضیه قرار دادند. تا آنکه شاه مجبور شد دست بیک عمل حاد بزند و در دوازدهم محرم (15 خرداد) امام وعده زیادى از روحانیون و علماء را دستگیر و به دنبال این دستگیرى یک هیجان عمومى در تهران و قم و کاشان و بسیارى از شهرستانها پیدا شد و براى سرکوبى ملت حدود 15 هزار نفر را برگبار گلوله بستند. کیهان 29 شهریور 1358 صفحه6